Λέω να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου. Ήμουν και εγώ, ένας από τους πολλούς υποψηφίους Δημοτικούς Συμβούλους! Αλλαγές μεγάλες δεν είδαμε στα του Δήμου μας, μετά τις τελευταίες Αυτοδιοικητικές Εκλογές. Η μεγαλύτερη αλλαγή θα έρθει έτσι και αλλιώς από τον Σεπτέμβρη, με το νέο Δημοτικό Συμβούλιο, που ελέω απλής αναλογικής, οι αιρετοί μας, θα πρέπει επιτέλους να μάθουν να συνεργάζονται!
Όπως φανταστήκατε, δεν βγήκα… Ο συνδυασμός στον οποίο συμμετείχα έπιασε ένα ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό και έτσι στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο, θα συμμετέχει μονάχα η επικεφαλής του. Ωστόσο, η φωνή της θα είναι η φωνή όλων μας. Όσων συμμετείχαμε στον συνδυασμό και όσων τον ψηφίσαμε. Και αυτό λέγεται «εκπροσώπηση» και έτσι λειτουργεί η Δημοκρατία μας.
Για μένα προσωπικά, δεν αλλάζει κάτι. Ήμουν και όσο μπορώ θα είμαι, ενεργός στα του Δήμου μας Δημότης. Αυταπόδεικτο άλλωστε, άμα διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές. Δεν περίμενα να βγάλω κάτι από την υποψηφιότητά μου, η οποία συναποφασίστηκε μόλις τη Δευτέρα του Πάσχα και επικυρώθηκε στο παρά πέντε από το Πρωτοδικείο, μιας που έλειπαν κάποια από τα ονόματα του συγχωρεμένου του Πατέρα μου, από τον φάκελο με τις υποψηφιότητες του συνδυασμού μας. Τρία είχε εκείνος, τέσσερα έχω εγώ. Δεν είμαστε Ισπανοί, (αν πήγε εκεί το μυαλό σας) και πλούσιοι, είμαστε μονάχα σε …ονόματα.
Πήρα μέρος σε όλο το «ταρατατζούμ» που έρχεται μαζί με την υποψηφιότητα. Πήρα το οκέι από τη Σύζυγό μου, μιας που είναι κάτι που την αφορά εξίσου και το είπα και στη Μητέρα μου. Έγραψα προεκλογικό υλικό «με τα χεράκια μου». Με τα χεράκια μου έφτιαξα και σάντουιτς για κεράσματα. Πήγα σε ΚΑΠΗ και Λαϊκές Αγορές. Δημοσίευσα στο Facebook. Ενημέρωσα φίλους, γνωστούς και συγγενείς, (μικρό το σόι μας δυστυχώς). Πήγα στις εκδηλώσεις του συνδυασμού, πήγα και σε κάποιες από τις ενημερωτικές του συναντήσεις. Όσο μπορούσα βέβαια, γιατί έχουμε και δουλειές. Αναμφίβολα, μια χρήσιμη εμπειρία, που εγώ τουλάχιστον, την διασκέδασα! Ααα, γνώρισα και κάποιους πολύ αξιόλογους ανθρώπους. Βέβαια, δεν μπορείς να συμφωνείς με όλους σε όλα, αλλά σε κάποια με πολλούς και σε πολλά με λίγους, μπορείς!
Σε γενικές γραμμές όμως, με πολλούς συμφωνήσαμε στο ακόλουθο. Κόμματα και τοπικά, δεν θα έπρεπε να πηγαίνουν μαζί! Όποιο και να είναι το κριτήριο τελικά, με το οποίο ψηφίζει ο καθένας. Η δική μου συμμετοχή, ήταν εντελώς ακομμάτιστη, έτσι το συμφωνήσαμε. Και αν καταφέρουμε κάποια στιγμή στο μέλλον, να απαλλαγούμε εντελώς από τα κόμματα στην τοπική αυτοδιοίκηση, θα είναι σε όφελος του τόπου μας. Αν το καλοσκεφτείτε, οι κομματικές αγκυλώσεις και ακόμα χειρότερα, οι κομματικές οδηγίες, δεν έχουν ωφελήσει πραγματικά, ούτε την πόλη, ούτε τους Δημότες της. Μόνο τα κόμματα έχουνε να κερδίσουν από αυτές τις «παντρειές», ειδικά όταν κομμάτι από την πίτα, ζητάνε και κάποια κόμματα, ιδεολογικά χρεοκοπημένα. Εγώ πάντως, μακριά από όλα αυτά…
Το «κομματικό κριτήριο», το συνάντησα αρκετά συχνά μπροστά μου, μιλώντας με κόσμο. Και επειδή ο κόσμος τελικά, ψηφίζει με το συναίσθημα, διαμορφώνει αυθαίρετα μια δική του «χαρτογράφηση», του τι πρεσβεύει ο καθένας και πόσο κοντά είναι στις δικές του αντιλήψεις. Κάτι που συχνά, βρίσκεται έτη φωτός από την πραγματικότητα. Τελικά τις επιλογές μας τις κάνουμε, βάσει του τι νομίζουμε ότι πρεσβεύει ο καθένας. Αδικώντας συχνά αυτούς που ζητάνε την ψήφο μας, αλλά ακόμα συχνότερα, τον εαυτό μας, ειδικά όταν επιλέγουμε κάποιον που απέχει τελικά από τις επιθυμίες μας, επειδή κατάφερε να αξιοποιήσει καλύτερα τα εργαλεία της επικοινωνίας. Το μάρκετινγκ.
Κάτι άλλο που συνάντησα ήταν η μομφή, η εξίσωση και η περιφρόνηση. Εκ των έσω πια, μπορώ να σας πω με σιγουριά, πως δεν είναι όλοι ίδιοι. Οι αφορισμοί λοιπόν, «είναι όλοι κλέφτες», για παράδειγμα, πιο πολύ με μια άδικη στάση ανθρώπων σε άμυνα μου μοιάζουν. Σίγουρα δεν πρόκειται για οικουμενική αλήθεια. Άμυνα, στον κίνδυνο να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Άμυνα, στο ενδεχόμενο του να αλλάξουν τις προεπιλογές τους, που δυστυχώς, νομίζουν ότι είναι αυτές που τους διαμορφώνουν και τους χαρακτηρίζουν. Πόσο συχνά ακούμε «Εγώ είμαι με τον τάδε», αντί για, «Εγώ αυτή την φορά, θα ψηφίσω τον τάδε»; Το ένα το λέμε θέλοντας να αυτοχαρακτηριστούμε, το άλλο περιγράφει τις επιλογές μας, σε αυτή τη δεδομένη στιγμή και μας αφήνει περιθώριο να αναθεωρήσουμε, άμα απογοητευτούμε από τους ανθρώπους που επιλέξαμε. Σκεφτείτε το λίγο… Δεν θα φταίμε εμείς αν αυτοί που επιλέξαμε μας απογοήτευσαν, αυτοί μας απογοήτευσαν, όχι εμείς τους εαυτούς μας.
Όπως σας έγραψα, συνάντησα και μομφή, συχνά μεταμφιεσμένη σε χιουμοράκι. Ενδεχομένως να είδατε και εσείς τα memes που κυκλοφόρησαν στο ίντερνετ ή να ακούσατε κάποιο σχετικό αστείο. Χιουμοράκι, στα όρια του bullying.
Συμφωνώ, οι υποψήφιοι ήμασταν πολλοί! Πάρα πολλοί! Αλλά με δεκατέσσερις ανθρώπους που φιλοδοξούν να δημαρχεύσουν ή να εξασφαλίσουν την είσοδό τους στο Δημοτικό Συμβούλιο, πρέπει να στελεχωθούν αντιστοίχως και τα δεκατέσσερα ψηφοδέλτια τους. Και εκεί, σε μεγάλο βαθμό, επιστρατεύτηκε το δυναμικό των ενεργών πολιτών αυτής της πόλης. Πολλοί από τους υποψήφιους, είμαστε οι συνδημότες σας που θα τα βάλουμε με τα «τέρατα» και θα μιλήσουμε όταν κάμπτεται η νομιμότητα ή πληγώνεται η ποιότητα ζωής στην πόλη μας. Είμαστε εκείνοι, που σπάμε με τις ώρες τα κεφάλια μας, για να δούμε πώς μπορούμε να οργανωθούμε καλύτερα. Είμαστε αυτοί, που απορούμε, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα στην Κηφισιά, όπως τα έχουμε δει να γίνονται πολύ πετυχημένα, σε άλλα μέρη του κόσμου. Είμαστε εκείνοι που νοιαζόμαστε και στεναχωριόμαστε για το μέλλον της πόλης μας. Δεν είμαστε ούτε «λαγοί» υποψηφίων Δημάρχων, ούτε «σκυλάκια», για να μας πετάξουν κάνα κόκκαλο ελπίζοντας σε κάποια εργολαβία, εξυπηρέτηση ή σύμβαση εργασίας… Φτάνει με τη ζωολογία!
Και προπάντων, δεν είμαστε «για να μας λυπούνται», όπως μου είπε μια κυρία στη λαϊκή της Ερυμάνθου, προτού πάει στο αυτοκίνητό της που είχε παρατήσει μέσ’ τη μέση, δυσκολεύοντας όλους τους υπόλοιπους επισκέπτες της λαϊκής αγοράς. Νομίζω ότι πρόλαβα να της πω, πως είμαστε συνειδητοποιημένοι και ενεργοί Δημότες. Αυτό που δεν πρόλαβα ή μάλλον, δεν τόλμησα εκείνη την στιγμή να της πω, ήταν πως η προσπάθειά μου, είναι με την ελπίδα να αποθαρρύνονται αντικοινωνικές συμπεριφορές σαν τη δική της, μιας που οι θέσεις μου είναι και θα είναι, πάντα με το αυτονόητο! Να αρχίσουμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Να μην επιβαρύνουμε την καθημερινότητα των συμπολιτών μας, για να βολέψουμε λίγο παραπάνω τον εαυτούλη μας. Να τηρούμε τους κανόνες της συνύπαρξης και να επιδιώξουμε την επιστροφή της νομιμότητας, σε κάθε πτυχή της λειτουργίας της πόλης μας!
Λίγο πολύ, νομίζω ότι κατάφερα να σας συνοψίσω τους λόγους για τους οποίους ήμουν υποψήφιος και για τους οποίους υποψιάζομαι πως κάποιοι από εσάς, ενδεχομένως να με σταυρώσατε. Θα συνεχίσω, αυτό που κάνω καιρό τώρα. Δεν σας λέω «ανέκαθεν», δεν ήμουν και ο πιο ενεργός Δημότης όταν πήγαινα στο νηπιαγωγείο. Ωριμάζοντας έρχονται αυτά. Αλλά λίγο πριν τελειώσω αυτό το κείμενο και έχοντας μπει στο site με τα εκλογικά αποτελέσματα, είδα τους σταυρούς που έλαβα την Κυριακή που μας πέρασε! Δεν έχει σημασία ο αριθμός. Χάρηκα, συγκινήθηκα και νιώθω σαν να είμαι ο πιο ευτυχισμένος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος, που δεν εκλέχθηκε!!! Σας ευχαριστώ, πάρα πολύ!!!
Ποδηλάτης Ανοιχτομάτης
