Επιμέλεια: ΜΑΡΘΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Στο κατάμεστο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Περιστερίου, το περιοδικό Λόγου, Τέχνης και Πολιτισμού του Λογοτεχνικού Ομίλου Ζαλώνη «ΞΑΣΤΕΡΟΝ», πραγματοποίησε τελετή απονομής βραβείων του 19ου Διαγωνισμού Ποίησης και απένειμε το Α΄ Βραβείο Ποίησης στην Ποντιακή Διάλεκτο στην Κηφισιώτισσα, Ποντιακής καταγωγής, συγγραφέα, ποιήτρια και καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής Νίνα Αλέξη για το ποίημά της «ΜΑΝΑ». Η απονομή του εν λόγω βραβείου συνέπεσε χρονικά με την 100ή επέτειο της Ποντιακής Γενοκτονίας (1919 – 2019). Για τον λόγο αυτό η Νίνα Αλέξη στη σύντομη εισήγησή της σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης, έθιξε το ζήτημα της Γενοκτονίας και παρέθεσε νεότερα στοιχεία για την Ποντιακή Διάλεκτο στη σημερινή Τουρκία.
Στη σύντομη ομιλία της η Νίνα Αλέξη ανέφερε μεταξύ άλλων:
«…Μια και βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους των Γραμμάτων οι οποίοι βραβεύουν ποίημα σε Ποντιακή διάλεκτο, να σας μεταφέρω ένα πρόσφατο γεγονός. Πριν από λίγους μήνες εκδόθηκε στην Τουρκία ένα λεξικό τουρκικής-ποντιακής που περιέχει τα ποντιακά που μιλούν σήμερα οι μουσουλμάνοι Πόντιοι. Ένας εκ των συγγραφέων του λεξικού είπε ότι τα τουρκικά τα έμαθε στο Δημοτικό πριν από 40 χρόνια διότι στο σπίτι του ομιλείτο μόνον η ποντιακή διάλεκτος. Ίσως κάποτε να δούμε στον Πόντο, τους τούρκους πολίτες, ποντιακής καταγωγής να χρησιμοποιούν ελεύθερα τη γλώσσα τους. Είναι πάντως θετικό ότι ο Τουρκικός Τύπος υποδέχθηκε θερμά το λεξικό αυτό, σε αντίθεση με ανάλογες εργασίες του παρελθόντος.
Μεταξύ 1916-1922 εξοντώθηκαν πάνω από τριακόσιες πενήντα έως τετρακόσιες χιλιάδες Πόντιοι. Εντούτοις το 1919, ορίστηκε ως το Έτος Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και φέτος, το 2019, τιμήθηκε η θλιβερή Επέτειος των 100 χρόνων της Γενοκτονίας.
Ο όρος “γενοκτονία” ο οποίος έχει προβληματίσει πολύ κόσμο ειδικούς και μη, χρησιμοποιείται διότι ενέχει και νομικές συνέπειες. Αξίζει να τονίσουμε ότι ο όρος αυτός, πρωτοχρησιμοποιήθηκε από Εβραίους επιστήμονες οι οποίοι δεν περιόρισαν τη χρήση του μόνο για τον Εβραϊκό πληθυσμό αλλά εξ’ αρχής συνέδεσαν τους Εβραίους με τους Χριστιανικούς λαούς της Ανατολής.
Με μεγάλη χαρά μαθαίνω ότι Έλληνες και Εβραίοι θα ανεγείρουν κοινό μνημείο ολοκαυτώματος για τους Εβραίους, Αρμενίους και Έλληνες που έπεσαν θύματα Γενοκτονικής Πολιτικής για να χρησιμοποιήσω έναν πρόσφατο επιστημονικό όρο.
Το ποίημά μου “Πόντια Μάνα” απηχεί όχι μόνο οικογενειακές διηγήσεις αλλά πάνω απ’ όλα την ηρωϊκή θυσία της μάνας, σε όλες τις εποχές βεβαίως, αλλά ιδιαιτέρως κατά την τελευταία περίοδο της Ποντιακής Γενοκτονίας (1919-1922 που συνδέεται με τη Μικρασιατική Καταστροφή, την έξοδο των Ποντίων προς την Ελλάδα, την Κριμαία και σε όλο τον κόσμο. Η Πόντια Μάνα ας βρει τη θέση που της αρμόζει στο Πάνθεον της Ιστορίας, δίπλα στις άλλες μάνες των ηρωικώς αγωνιζόμενων Ελλήνων, αλλά και όλων των ανθρώπων που θυσιάζονται για το Ύψιστο Αγαθό, την Ελευθερία!…».
