Από μικρός στη ζητιανιά, στη φτώχεια, στην ορφάνια,
μ’ ένα όνειρο μεγάλωσα, μια πεθυμιά τιτάνια:
τη γαλανόλευκη να δω ψηλά εις τα ουράνια
να κυματίζει αγέρωχη στου Ρίο τα λιμάνια.
Μια Αννούλα εικοσάχρονη, ως χθες μεσ’ στην αφάνεια,
ένας Γιαννιώτης, γίγαντας μ’ ευαισθησία σπάνια,
η Στεφανίδη, ο Μάντης με τον Καγιαλή: τζιμάνια!
και ο Πετρούνιας, βασιλιάς των κρίκων – μια παράνοια! –
σάρωσαν χάλκινα, χρυσά και αργυρά στεφάνια,
τους ξένους κατατρόπωσαν, συντρίψαν τα χαϊβάνια.
Στον χειμαζόμενο Έλληνα χάρισαν περηφάνια,
αισιοδοξία, δικαίωση, φώτιση επουράνια.
Πήραν φωτιά οι ψησταριές, τσιρίξαν τα τηγάνια!
Κοτσάραν οι συντρόφισσες φανταχτερά φουστάνια
κι ο ύστατος ιθαγενής τό ‘ριξε στη σαμπάνια,
ως πρώτος και υπερέχων στα υπόλοιπα Βαλκάνια.
Μπρος στην Τιβί καρφώθηκα, παράτησα τα μπάνια,
το Μπρούσκο παραμέλησα, σνομπάρισα την Πάνια.
Τον Tus με τα καφτάνια του, τ’ αλάνια, τα τσογλάνια
και τον Πολάκη αγάπησα με τ’ άπαιχτα στιβάνια,
Κρητίκαρο με μύστακα αγριωπό, που αρειμάνια
του Νότου και της Αραπιάς φουμάρει τα χαρμάνια.
Του Κουρουμπλή σκούζοντας φιρμάνια και λιβάνια,
των καναλιών την ηχηρή, θριαμβευτική καμπάνια,
φούσκωσα σα να τσάκισα σαράντα δυό καζάνια
σπαλομπριζόλα φρικασέ με ογκρατέν λαζάνια,
μέχρι που περιέπεσα σε μια κτηνώδη άνοια –
μα ύστερα, όταν χώνεψα, με ζώσαν τα ζιζάνια.
Εδώ παππάς εκεί παππάς, πούν’ ο Παππάς, βρε Μάρω;
Άδειες μετράω καναλιών – ανάποδες θα πάρω!
Τις γκρικ στατίστικς οι φαιδροί φορτώσαν στον Γεωργίου –
εδώ η γίδα η παρδαλή γελάει, της Μεσογείου.
Μα είν’ αεροδιάδρομος το πράμα αυτό στην Πάρο
που ο Τσίπρας εγκαινίασε; Λυπάμαι, δεν θα πάρω!
Το προτιμούσα γήπεδο, με κότες και με γίδες.
Αμ το άλλο, το νοσοκομείο στη Σαντορίνη, το είδες;
Τράβα να σου εγχειρίσουν της ντροπής αιμορροΐδες!
Προσωπικά ο Πολάκης θα σε σφάξει, τυχερούλη –
αν επιβιώσεις απ’ αυτό, χαιρέτα μου τον Κούλη!
Βρε μπας και βλέπω πόκεμον, μπας κι έχω διαλείψεις
και δόξες φαντασιώνομαι απ’ τες πολλές τες θλίψεις;
Παρά τον κάλο των αχρείων των δανειστών να γλείψεις,
παίξ’ το αγανακτισμένος! Προτιμώ τις καταλήψεις
απ’ τα συμβάντα σε Γαλλίες, Βέλγια και Γερμανίες.
Βλέπεις, εμάς μας συμπαθούν οι τρομοταραξίες,
καθόσον αυταπάτες μοιραζόμαστε κι αξίες!
Δρακογενιάς βλαστοί, στητοί, εισάγουμε Βουλγάρες,
κορμιά καταναλώνουμε, κατάρες και φανφάρες.
Κυρίτσοι τιμονιέρηδες τσιτάρουν μπαλαφάρες,
του ΔουΝουΤου τις προσβολές τις κάνουμε γαργάρες.
Εδώ σου λέω χάθηκε ο αφαλός της Μενεγάκη,
φωτιές ανάψαν οι καυτές παρόλες του Ψινάκη
ενώ το τζόβενο ο Βουτσάς έτεκεν αγοράκι,
κι εσύ μου λες να λαχταράω για τα ρητά του Πάκη;
Φρίξος ο Κηφισόγατος:
Αν ο φιλελευθερισμός Μινώταυρο διαθέτει,
αν η Τουρκιά στη Σουμελά δολίως μας εκθέτει,
εμείς θα αντιτάξουμε χαλκέντερον ηγέτη.
Αν αλληλέγγυοι στο ΑΠΘ λερή στήνουν καλύβα
και στου Μπουτάρη τον τεκέ τα κάνουν όλα λίμπα,
εμείς χέρι θα βάλουμε στα ιδιωτικά σχολεία,
ώστε ο greek απόφοιτος, τοπ στην παπαγαλία,
δάφνες να δρέψει στο Μπουτάν, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία.
Ναι, ρε Ελλάδα, σου μιλάω για τέεετοια μεγαλεία!
