Παρ’ ολίγο να συμβεί η ίδια τραγελαφική παρεξήγηση μ’ αυτήν που συνέβη προ ολίγων ημερών όταν ανακοινώθηκε ο θάνατος του ζαχαροπλάστη Βασίλη Βάρσου με τον πρώην δήμαρχο Βασίλη Βάρσο. Κάποιοι λαχτάρησαν είτε γιατί δεν πρόσεξαν καλά τις ηλικίες, είτε τα ονόματα των συγγενών. Εμείς στην οικογένεια το είχαμε ξεκαθαρισμένο το θέμα από χρόνια, ο μεγάλος ήταν ο Θάνος και ο μικρός ο Θανάσης και κατά τους φίλους και συμμαθητές Νάσος. Ο γράφων λοιπόν είμαι ο μικρός.
Την Κυριακή στις 26 Ιανουαρίου δυστυχώς χάσαμε έναν υπέροχο άνθρωπο, τον Θάνο Κομιανό. Για μένα ο Θάνος ήταν σαν μεγάλος αδελφός και όταν ήμουν μικρός τον είχα σαν ίνδαλμα. Τότε η Κηφισιά ήταν γεμάτη χωράφια, πεύκα, ελιές, ρυάκια και ο κόσμος ήταν λίγος σαν σε χωριό. Μια άλλη Κηφισιά που σε καμιά περίπτωση δεν μοιάζει με τη σημερινή. Τον Θάνο τον θυμάμαι την πρώτη φορά που κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του όταν παίζοντας στο απέναντι σπίτι από εκεί που έμενε στη Βασιλέως Αλεξάνδρου καρφώθηκε στη γυάλινη οροφή μιας σέρας κόβοντας σχεδόν σε βαθμό ακρωτηριασμού το πόδι του. Τον θυμάμαι πιο μεγάλο που μαζί με την αγαπημένη και μετέπειτα γυναίκα του έκαναν ρομαντικούς περιπάτους με το ποδήλατο στις οδούς Εκάλης, Αιγίνης και γενικά στο Στροφύλι. Η μάνα του η Νίνα, Κερκυραία στη καταγωγή με την χαρακτηριστική τραγουδιστή Κερκυραϊκή διάλεκτο και τα πανέμορφα γατιά της, ήταν μια όαση στα παιδικά μου μάτια. Όποτε ήταν μόνος του τραγουδούσε το Ob-la-di, ob-la-da, life goes on, των Beatles, λες και είχε κολλήσει η βελόνα.
Από δουλειές πολλές. Δούλευε στην εταιρεία Φουρλής για την Telefunken. Μετά άνοιξε δική του δουλειά για χρόνια τοποθετώντας κεραίες τηλεοράσεων στη Νέα Ερυθραία. Όταν εγώ είχα ανοίξει ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ το 1994 μου είχε δώσει πάγια εντολή να παίζω στάνταρ και σ’ όλους τους αγώνες ΠΡΟΠΟ δέκα ίδιες στήλες. Γελάγαμε όλοι μαζί του και τον ρωτούσαμε γιατί πετάει τα λεφτά του. Δεν πέρασαν πέντε μήνες και πιάνει ένα δωδεκάρι στο έκτακτο ΠΡΟΠΟ και τους παίρνει δυόμισι εκατομμύρια δρχ. Πολλά λεφτά για την εποχή και θα έπαιρνε πολλά περισσότερα αν δεν είχε βγει ένα δεκατριάρι στην Κύπρο που μάζεψε 40 εκατομμύρια. Αυτά τα χρήματα ίσως και να ήταν η αρχή της πτώσης του, γιατί άνοιξε μ’ ένα φίλο του σουβλατζίδικο στην Νέα Ιωνία, εκεί που δεν τον ήξερε κανείς. Τα παιδιά έπεσαν έξω και μετά άρχισε ένα μπαράζ αλλαγών επαγγελμάτων που κάθε φορά ήταν και χειρότερη. Όπως λέει και ο συμμαθητής του ο Γιώργος Ευσταθίου «μια φορά αρκεί για να σε πάρει από κάτω και μετά δεν τα ξαναμαζεύεις». Στο τέλος ήρθε η κρίση όπου ήταν και η χαριστική βολή. Η δίνη της παρέσυρε τα πάντα και οι πιο ευάλωτοι από εμάς καταποντίστηκαν όπου βουβά και ο καθένας μόνος του αποδεκατίστηκαν.
Ο Θάνος ήταν ένας άνδρας παλιάς κοπής, έντιμο παλικάρι και καλή ψυχή. Τον έφαγε η μανία του για το τσιγάρο, αλλά και μια σπάνια ασθένεια των πνευμόνων. Στα εξήντα δύο του χρόνια άφησε πίσω του έναν συγκλονισμένο υπερήλικα πατέρα, δύο υπέροχα παιδιά και μια αξιαγάπητη σύντροφο, που είναι μαζί του τα τελευταία είκοσι χρόνια. Εύχομαι ο χρόνος γρήγορα να γιάνει της πληγές αυτού του απρόβλεπτου και πρόωρου χτυπήματος του χάρου. Καλό ταξίδι ξάδελφε και στο επανιδείν…
Η εξόδιος ακολουθία του Θάνου Κομιανού θα γίνει την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου στο παρεκκλήσι του Αγίου Τρύφωνα, στις 3.30 μμ.
Νάσος Κομιανός
