Ο ΙΘΥΝΩΝ ΝΟΥΣ ΤΗΣ «ΕΛΙΚΩΝ» ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ
ΜΙΛΑ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟ
Τα αποτελέσματα των πανελληνίων βγήκαν και πολλοί νέοι είναι αυτοί που σύντομα θα ακολουθήσουν ένα ακαδημαϊκό μονοπάτι. Όμως το Πανεπιστήμιο δεν είναι μονόδρομος για την επιτυχία. Μετράει πολύ η αισιοδοξία για το καλύτερο, η απαλλαγή από ταμπού, η διάθεση για εργασία, η εκμετάλλευση ευκαιριών και συγκυριών, η φαντασία, η δημιουργικότητα και πολλοί ακόμα παράγοντες.
Ο Αναστάσης Αραπάκης από την πρώτη στιγμή θεώρησε ότι η σταδιοδρομία του ήταν μακριά από τα θρανία. Μέτριος μαθητής δεν αγωνίστηκε πολύ για να δώσει εξετάσεις ώστε να εξασφαλίσει μια θέση σε κάποιο ΤΕΙ, αντίθετα ο δρόμος της επαγγελματικής αποκατάστασης ήταν αυτός που τον κέρδισε ίσως από την πρώτη στιγμή. Αν και γεννημένος στην Κηφισιά και με τους φίλους και τις παρέες του στην πόλη μας, δεν δίστασε στιγμή και αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα από τα πιο παραγωγικά επαγγέλματα, που απαιτούσε την παρουσία του στην ελληνική επαρχία. Μαζί με τον πατέρα του Πάνο Αραπάκη, αποφάσισαν να στήσουν από την αρχή την οικογενειακή επιχείρηση, η οποία μετράει πάνω από μισό αιώνα, στην Ελλοπία, λίγο έξω από τη Θήβα και την οποία μέχρι πριν λίγα χρόνια συντηρούσε ο παππούς του. Η τυροκομική επιχείρηση με κατοχυρωμένο πλέον σήμα γνησιότητας «Ελικών» βρίσκεται στο δεύτερο χρόνο λειτουργίας της και μέχρι στιγμής ανεβαίνει σταθερά. Γνωρίσαμε τα προϊόντα που η εταιρία παρασκευάζει, όπως τη φέτα, τη μυζήθρα και το ημίσκληρο τυρί σχάρας (grillcheese), γεύσεις για απαιτητικούς ουρανίσκους.
Τον Αναστάση τον συναντήσαμε στο πάρκο Ηρώων Πολυτεχνείου στη Νέα Κηφισιά, λίγα μέτρα από το σπίτι του και καθίσαμε μαζί του σε ένα παγκάκι να μας μιλήσει για τη δουλειά του.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την τυροκομία;
Τα καλοκαίρια στο χωριό βοηθούσα τον παππού μου στην παραγωγή του τυριού αλλά και στη διανομή του, έτσι είχα κάποια εμπειρία πάνω σε αυτόν τον τομέα.
Πόσα χρόνια υπάρχει η επιχείρηση;
Ιδρύθηκε το 1964 και είναι από τα παλαιότερα τυροκομεία της περιοχής στα περίχωρα της Θήβας. Ήταν μια μικρομεσαία επιχείρηση με 50.000 κιλά παραγωγής σε ετήσια βάση, την οποία αναδιαρθρώσαμε από την αρχή αγοράζοντας καινούργια μηχανήματα και επενδύοντας στον τομέα της διαχείρισης. Σε όλη την προσπάθεια έχω και τη βοήθεια του πατέρα μου, Πάνου Αραπάκη, ο οποίος με τις γνώσεις και την εμπειρία του ως Χημικός Μηχανικός με εξειδίκευση στην γαλακτοβιομηχανία σε Ελλάδα και εξωτερικό, στέκεται δίπλα μου.
Τα προϊόντα που διαθέτετε στην αγορά έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό;
Ασχολούμαστε με τη βαρελίσια φέτα, τη στιγμή που σχεδόν όλοι οι παραγωγοί έχουν γυρίσει το προϊόν τους σε παραγωγή φέτας σε δοχείο. Από τη φύση της, η δική μας φέτα, είναι λίγο πιο αλμυρή και πικάντικη στη γεύση της. Η διάθεσή της μάλιστα σε συσκευασία των 2,5 κιλών μέσα σε άλμη, την κάνει πιο εύχρηστη, συντηρείται περισσότερο αφού βρίσκεται στο φυσικό της περιβάλλον (αλμη) και τοποθετείται ευκολότερα στο ψυγείο.
Θεωρείς ότι τα προϊόντα που παράγετε είναι ιδιαίτερης ποιότητας;
Δεν το θεωρώ μόνο εγώ αλλά και οι καταναλωτές, από τους οποίους έχουμε μόνο θετικά σχόλια αποκομίσει. Άλλωστε το αποδεικνύουν και οι συνεχόμενοι ποιοτικοί έλεγχοι από την πρώτη ύλη, το πρόβειο και το κατσικίσιο γάλα, το οποίο παίρνουμε από ντόπιους παραγωγούς, μέχρι και τα τελικά προίόντα, αλλά και από τα εργαλεία που πλέον χρησιμοποιούμε και είναι από τα πιο εξελιγμένα έτσι ώστε να έχουμε τη καλύτερη απόδοση. Σε αυτόν τον τομέα συνδυάζουμε άριστα την πείρα με την επιστημονική κατάρτιση.
Πώς διατίθεται το προϊόν στην αγορά;
Αυτή τη στιγμή διατίθεται στη χονδρική και σε τοπικά μαγαζιά της Θήβας αλλά σιγά σιγά επεκτείνουμε την ακτίνα διάθεσης. Ήδη το έχουμε διαθέσει και σε εστιατόριο στην περιοχή του Ηρακλείου Αττικής αλλά είμαστε σε διαπραγμάτευση και με άλλα εστιατόρια με επιλεγμένη ποιότητα στο φαγητό. Τέλος κάνουμε κινήσεις για να έρθουμε πιο κοντά στον καταναλωτή με παραγγελίες online.
Έχετε δοκιμάσει νέα προϊόντα που να κάνουν τη διαφορά για να προσεγγίσετε τον καταναλωτή;
Η παρασκευή του ημίσκληρου τυριού σχάρας Ελικώνα πάει καλά σε ζήτηση. Υπάρχει άλλωστε το προηγούμενο από τυροκομείο της Μεσσηνίας το οποίο πριν 10 χρόνια παρασκεύασε ένα ανάλογο τυρί, το ταλαγάνι, τύπου φορμαέλας και υποστηρίχτηκε πολύ από την τοπική κοινωνία με αποτέλεσμα σήμερα να ανταγωνίζεται παραδοσιακά ανάλογα προϊόντα όπως το μαστέλο της Χίου ή το χαλούμι της Κύπρου. Πάντως το βάρος μας το ρίχνουμε στην παραγωγή της φέτας, η οποία όπως και να το κάνουμε είναι ο βασιλιάς των τυριών στο ελληνικό τραπέζι. Επίσης, υπάρχει ο σχεδιασμός και για άλλα καινούργια προϊόντα.
Ένας νέος επιχειρηματίας σε περίοδο κρίσης πώς επιβιώνει;
Με πολύ δουλειά προσωπική και αισιοδοξία για το αύριο, άλλωστε όπως και το καλό τυρί θέλει το χρόνο του για να ωριμάσει έτσι και μια καλή επιχείρηση σιγά σιγά καθιερώνεται στην αγορά, αρκεί να αποδείξει την εντιμότητά της στον καταναλωτή.
Η συζήτηση με τον Αναστάση τελειώνει με την ευχή μας όπως αυτός βρήκε τον δρόμο του, έτσι και στα νέα παιδιά που αγωνίζονται για το μέλλον τους να δουν με πρακτικό μάτι τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται, να αναζητήσουν λύσεις όχι τόσο παραδοσιακές, μέσα όμως ίσως από την παράδοση. Ο δρόμος για την επιτυχία και η απόδραση από τα αδιέξοδα απαιτεί ρίσκα, πολύ δουλειά και άνοιγμα στις προκλήσεις.
