Όμορφος άνθρωπος, εγγράματος, καλλιεργημένος πνευματικά, αισθητικά,εσωτερικά. Ηλικία; Αρκετή. Οικογενειάρχης και μάλιστα καλός, αυτός που λέμε “καθώς πρέπει σε όλα” ή τουλάχιστον προσπαθούσε να είναι.
Ζεί στα άκρα. ΄Η μονήρης (το σύνηθες ) συγγράφοντας ή επισκεπτόμενος ταξιδεύοντας άλλοτε κοντινούς προορισμούς και άλλοτε μέρη που του έχουν εξάψει τη φαντασία του. Έχει μια ιδιάζουσα φαντασία που μπορεί να καλπαζει σε τόπους, τρόπους, χρόνους και που δεν σταματά παρά μόνον όταν την καταγράφει στο λευκό χαρτί και ολοκληρώνει κάποιο συγγραφικό δημιούργημα του.
Τελειομανής δεν είναι. Για την τελειομανία έχει άποψη. Η τελειομανία εύκολα στρέφεται εναντίον σου και σε εμποδίζει να ολοκληρώσεις ό,τι δήποτε. “Κάνε το καλύτερο που μπορείς και σίγουρα θα εκτιμηθεί” -υποστηρίζε.
Η έμπνευση γι αυτόν είναι η ίδια η ζωή. Η ζωή που ζούμε, η καθημερινοτητα μας, η οικογένεια μας. Η μητέρα, ο πατέρας, η αδερφή, ο φίλος, ο γνωστός …ο κόσμος, το παιδί μας, το…και εκεί σταματούσε,άλλαζε ύφος και συνέχιζε “και αυτό που μου λείπει…
Με “χρυσά γράμματα” θα γράψω γι αυτό. Τι;;; και για απάντηση χαμογελούσε πότε αινιγματικά και πότε λυπημένα. Να αποκτήσω το πρώτο μου….να γίνω…και εκεί σταμάτησε. Να ξαναγίνω “μπαμπάς”. Ένας μεγάλος μπαμπάς.
Ένας μεγαλομπαμπάς!!
Μαριάννα Μπέγζου
