Γράφει ο Γιώργος Δημάκης*
Έτσι για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι
Οι δύο πρώτες φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί από το ίδιο σημείο αλλά έχουν χρονική διαφορά 72 χρόνια.
Στην πρώτη φωτογραφία, αρχές δεκαετίας 50, γωνία Ελ. Βενιζέλου και Στροφυλίου το καφενείο του Μικέλου Γκαμίνη όπου στο πίσω μέρος του υπήρχε μια μεγάλη αυλή με πίστα στην οποία ερχόντουσαν συγκροτήματα και τραγουδιστές της εποχής όπου διασκέδαζαν οι Ερυθραιώτες.
Γύρω στα 1955 ο Μανώλης Μουστάκης μαζί με τον γαμπρό του Ιάκωβο Ραΐση και τον Μάνο Αλιμπράντη νοικιάζουν τον χώρο αυτό και δημιουργούν μία βιοτεχνία όπου έφτιαχναν τα αναψυκτικά (πορτοκαλάδες-λεμονάδες) με την επωνυμία «ΦΑΡΟΣ». Αργότερα στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 η βιοτεχνία μεταφέρθηκε στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου όπου σήμερα είναι το κατάστημα εμπορίας ξύλου του Σταματέλου.
Από την αριστερή πλευρά του καφενείου υπήρχαν μία σειρά από μαγαζιά, το συμβολαιογραφείο του Θεοδωρέλου, τα γραφεία του Φ.Ε.Ο.Ν.Ε, το φαρμακείο του Σιαφλά, το πρώτο ηλεκτρολογείο του Τάκη Σταματελόπουλου, το οποίο αργότερα το μετέφερε πίσω από την κεντρική στάση της Ερυθραίας, δίπλα από το σπίτι του γιατρού Κοζώνη και στην συνέχεια το κομμωτήριο της Ευδοξίας Σαβίδη. Αργότερα όταν το εγκατέλειψε η Ευδοξία το συνέχισαν σαν κομμωτήριο οι αδελφές Αργυρώ και Μαρίνα Αγουρίδα .
Αργότερα μετά το κομμωτήριο της Αργυρώς Αγουρίδα βρίσκουμε την έκθεση ηλεκτρικών ειδών του Γιώργου Κοφινά.
Από την δεξιά πλευρά τώρα στην γωνία Στροφυλίου και Ελ. Βενιζέλου ήταν το κατάστημα (ιδιοκτησίας Δ. Αγουρίδα), του Κανελλόπουλου που πουλούσε υφάσματα . Αργότερα ο Κανελλόπουλος το άφησε και άνοιξε καθαριστήριο απέναντι από το σημείο που είναι σήμερα ο Βασιλόπουλος. Δίπλα από το μαγαζί του Κανελλόπουλου υπήρχε ένα άλλο (και αυτό ιδιοκτησίας Δ. Αγουρίδα), το κουρείο του Μιχάλη Βογιατζή (την δεκαετία του ‘50),στο μπροστινό μέρος και πίσω στο βάθος είχε κομμωτήριο η γυναίκα του Ελευθερία, η οποία κάποια στιγμή (στο τέλος της δεκαετίας του ‘50), όταν έκλεισε το κουρείο, άνοιξε το δικό της κομμωτήριο απέναντι πάνω από το καφενείο του Κατσαντώνη, και ο σύζυγός της Μιχάλης Βογιατζής, άνοιξε το κουρείο του δίπλα από το καφενείο του Κατσαντώνη . Τα δύο αυτά μαγαζιά, (εμπορικό Κανελλόπουλου και κουρείο Βογιατζή), αργότερα τα ένωσε ο ιδιοκτήτης τους Δ. Αγουρίδας και άνοιξε για επτά περίπου χρόνια μπακάλικο και όταν το έκλεισε βρίσκουμε εκεί το υαλοπωλείο του Καψάλη.
Στην δεύτερη φωτογραφία το ίδιο σημείο όπως είναι σήμερα.
*Ο Γιώργος Δημάκης γεννήθηκε στη Νέα Ερυθραία το 1949. Φοίτησε στο Λύκειο Κηφισιάς και στη συνέχεια στο ΤΕΙ Αθηνών ως Ηλεκτρονικός. Εργάσθηκε 30χρόνια στην ΕΡΤ, στο Κ.Ε. Υμηττού
