Σαν να υπήρξε έκπτωση φέτος στα παραδοσιακά έθιμα της προετοιμασίας για το Πάσχα. Το κακό ξεκίνησε από κάποιο τηλεοπτικό κανάλι που διαφήμιζε την καινούργια του εκπομπή μαγειρικής, με πρώτο επεισόδιο την Κ. Δευτέρα όπου οι τηλεθεατές θα μάθαιναν πώς να μαγειρεύουν κάποιο κρέας με κάτι. Παλιότερα, όχι και τόσο παλιά, η τηλεόραση ήταν η πρώτη που σε έβαζε στο κλίμα των εορτών και φυσικά οι εκπομπές μαγειρικής με ταραμά και χταποδοκεφτέδες, φακές σαλάτα, γεμιστά και φρικασέ με μανιτάρια. Αν μη τι άλλο η ελληνική κουζίνα έχει τεράστια ποικιλία σε γευστικά φαγητά, όπου το κρέας είναι περιττό.
Έτσι λοιπόν, τα ιδιωτικά κανάλια μαγείρευαν κατσικάκι στη λαδόκολλα όλη τη Σαρακοστή, με μοναδική συμβολή στις ημέρες του Πάσχα τις χιουμοριστικές αναφορές για την παραδοσιακή προβολή κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα της τηλεοπτικής σειράς “ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ”. Για άλλη μια φορά, κρατική τηλεόραση και κρατικό ραδιόφωνο προσπάθησαν να μας μυήσουν στη μυστηριακή και μελαγχολική ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας, ενώ η πλειοψηφία των μουσικών σταθμών έπαιζε λαϊκά άσματα με μοναδική νότα μελαγχολίας την ερωτική απελπισία του τραγουδιστή.
Θα έλεγε κανείς ότι ο Τύπος θα κρατιόταν καλύτερα από τη ραδιοτηλεόραση, οι συνταγές και μαγειρικές προτάσεις όμως και πάλι δεν είχαν τίποτα το νηστίσιμο. Ας μην ξεχνάμε ότι η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία δεν αποτελεί εξαίρεση και όλες οι θρησκείες διαθέτουν κάποιον διατροφικό κώδικα. Έναν κώδικα που ταιριάζει στις ιδιαιτερότητες της περιοχής και του ημερολογίου. Η ορθόδοξη δε νηστεία θα μπορούσε κάλλιστα να έχει προταθεί από κάποιον διατροφολόγο.
Παραδοσιακά βέβαια και φέτος γέμισαν αυτές τις ημέρες όλες οι ψαροταβέρνες, χωρίς όμως να υστερήσουν και τα υπόλοιπα μεζεδοπωλεία, που διαφήμιζαν στο μενού τους τα λουκάνικα, παραδοσιακά, όχι από σουπιά και τα κεφτεδάκια της γιαγιάς. Η εξαίρεση ήρθε από τα μπεργκεράδικα που έδωσαν μια νηστίσιμη νότα με μπέργκερ λαχανικών, καθώς και με καλαμάρι ή γαρίδες. Με την οικονομική ανέχεια, ίσως ο κόσμος να σκέφτηκε τη νηστεία σαν πολυτέλεια και να θεώρησε ότι όσο υπάρχει ακόμα κρέας στην κουζίνα του και στα μαγαζιά, ας μάθει να το μαγειρεύει και ας το καταναλώσει, τώρα που μπορεί και αύριο βλέπουμε. Η νηστεία μπορεί να γίνει μόνιμη.
Τα τηλεοπτικά κανάλια όμως δεν τέλειωσαν με τη συμβολή τους στο Πάσχα μόνο στην απουσία ευαισθησίας στο μενού, αλλά προχώρησαν βάζοντας τις καλές του ταινίες το Μεγάλο Σάββατο να ξεκινάνε λίγο πριν από τις 12, ώρα που παραδοσιακά ο κόσμος πηγαίνει στην Ανάσταση. Πάνε οι εποχές που η ταινία τελείωνε γύρω στις 11.30 για να μπορεί να τη δει όλη η οικογένεια, να μείνουν όλοι κοντά και απασχολημένοι, μέχρι να έρθει η ώρα για την εκκλησία. Δε μιλάμε για τίποτα φανατικά πράγματα. Ίσα να προλάβεις ένα τεταρτάκι πριν την Ανάσταση, να πάρεις το Άγιο Φως, να φιληθείς σταυρωτά με τους αγαπημένους σου και να γυρίσεις να φας της μαγειρίτσα.
Μαγειρίτσα; Ποια μαγειρίτσα; Σύντομα θα θυσιαστεί και αυτή στο βωμό που θυσιάζονται τα έθιμα. Εξάλλου περιέχει συκωταριές και εντόσθια που δεν ενδείκνυνται στη δυτική διατροφή του προηγμένου κόσμου. Όσο για το ψήσιμο του αρνιού, ας είναι καλά τα ψητοπωλεία που το ψήνουν μια χαρά και γλιτώνεις την ταλαιπωρία. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις, διότι αρκεί κανείς να δει την ουρά έξω από τα ψητοπωλεία που ψήνουν το Πάσχα για να αποφασίσει ή να γίνει χορτοφάγος ή ότι είναι πιο απλό να μεγαλώσεις ο ίδιος το αρνί και να το σφάξεις, παρά να περιμένεις εκεί.
Σε λίγο το μόνο που θα μας μείνει από το Πάσχα είναι τα σοκολατένια αυγά και κουνελάκια, με τα οποία γεμίζει τις βιτρίνες του κάθε αξιοπρεπές ζαχαροπλαστείο τις ημέρες αυτές. Όσο τώρα τι ιδέα έχει το ζαχαροπλαστείο για την ποιότητά του και την πελατεία του αρκεί κανείς να κοιτάξει τις τιμές των αυγών, που συχνά ξεπερνούν την τιμή του αρνιού, ειδικά αν έχει αγοραστεί από τα σούπερ μάρκετ που διαφημίζουν την ελληνικότητα του αρνιού μαζί με την τιμή του. Διότι όπως δε θέλουμε παιδιά μεταναστών στα σχολεία μας, έτσι και το αρνάκι στο τραπέζι μας θέλουμε να είναι ντόπιο. Και ίσως για το τελευταίο να είναι και το μόνο που έχουμε δίκιο.
