Και η ήρθε η τελική καταδικαστική απόφαση και από το Συμβούλιο της Επικρατείας για 15νθήμερη αργία σε πρώην και νυν Δημοτικούς Συμβούλους με την κατηγορία της βαριάς αμέλειας, ύστερα από 12 περίπου χρόνια από την έναρξη της υπόθεσης. Πρόκειται φυσικά για την υπόθεση Μαυρομμάτη, του Κύπριου Κηφισιώτη που δεν το έβαλε κάτω και αφού το Δημοτικό Συμβούλιο της Κηφισιάς του στέρησε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί την περιουσία του, πήρε τελικά, εκ πρώτης την ικανοποίηση της καταδίκης των συμβούλων και ίσως μελλοντικά και μια μεγαλύτερη ικανοποίηση με τη μορφή αποζημίωσης.
Οι 20 δημοτικοί σύμβουλοι που το 2011 ψήφισαν και πάλι αρνητικά, ώστε να μην μπορέσει να νοικιάσει το ακίνητό του στην οδό Γεωργαντά 24 για γραφεία, ο Χαράλαμπος Μαυρομάτης, σε αντίθεση με την εντολή της τότε αποκεντρωμένης Διοίκησης, είχαν καταδικαστεί στο εφετείο σε αργία 15 ημερών για βαριά αμέλεια και είχαν προσφύγει στο ΣτΕ. Ήρθε λοιπόν το ΣτΕ και απέρριψε την προσφυγή τους, επιβάλλοντάς τους την ίδια ποινή.
Η απόφαση του ΣτΕ είναι καταλυτική για το συνδυασμό του πρώην δημάρχου Νίκου Χιωτάκη, αφού πέντε από τους οχτώ συμβούλου που ανήκουν στο συνδυασμό του τίθενται σε αργία. Η υπόθεση εκδικάστηκε την περασμένη εβδομάδα από το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου Επικρατείας και ήδη έχει προωθηθεί στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, η οποία θα πρέπει να στείλει στο Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς την απόφαση για την 15νθήμερη αργία της Άννας Κορογιαννάκη, του Στάθη Κύρλου, της Μαρίας Κεφαλά – Σαλματάνη, του Βασίλη Ξυπολυτά και του Αντώνη Μπιτσάνη, για βαριά αμέλεια. Οι υπόλοιποι 15 που καταδικάστηκαν δεν μπορούν να τεθούν σε αργία, αφού ούτως ή άλλως δεν είναι πια δημοτικοί σύμβουλοι.
Ξεχωριστό δικαστήριο θα αντιμετωπίσει ο Νίκος Χιωτάκης, που ναι μεν δεν είχε ψήφο στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ωστόσο είχε εισηγηθεί στους συμβούλους του να απορρίψουν την αίτηση Μαυρομμάτη.
Το ΣτΕ μπήκε στην ουσία όλης της υπόθεσης, εξετάζοντάς την απ’ όλες τις μεριές. Το βασικό σημείο είναι ότι ενώ η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, στην οποία είχε προσφύγει ο Χαράλαμπος Μαυρομμάτης για να πάρει την πολυπόθητη άδεια, είχε πολλές φορές στείλει στο Δημοτικό Συμβούλιο την εντολή να δώσει την άδεια στο συγκεκριμένο οίκημα, οι σύμβουλοι, κυρίως της τότε πλειοψηφίας, παίρνοντας γραμμή ότι είχαν δικαίωμα να αρνηθούν, σύμφωνα με το ΣτΕ, έπεφταν σε βαρεία αμέλεια. Και αυτό γιατί η ανώτερη από το δημοτικό συμβούλιο αρχή είχε κρίνει με στοιχεία ότι έπρεπε να δοθεί η άδεια και κάτι το διαφορετικό δεν μπορούσε να ισχύσει.
Η υπόθεση Μαυρομμάτη συζητήθηκε για πρώτη φορά στο Δημοτικό Συμβούλιο της Κηφισιάς τον Οκτώβριο του 2004, όπου και πήρε αρχικά άδεια, για να επανέλθει σε ένα μήνα με συμπληρωματικά στοιχεία της Πολεοδομίας Κηφισιάς και να του αφαιρεθεί. Ο κ. Μαυρομμάτης προσέφυγε τότε στην Περιφέρεια εναντίον της απόφασης και κέρδισε το 2005 την υπόθεση. Ο Δήμος δεν έκανε προσφυγή εναντίον εκείνης της απόφασης της Περιφέρειας και όταν αργότερα επανήλθε ήταν πλέον αργά.
Αυτή η Οδύσσεια κόστισε την απαξίωση της περιουσίας του Χαράλαμπου Μαυρομμάτη, ο οποίος όπως πληροφορηθήκαμε διεκδικεί δικαστικά την αποζημίωσή του, με την πιθανή δικαίωσή του να προκαλεί μεγάλο πλήγμα στα οικονομικά του Δήμου μας.
Αν συνδυάσουμε την υπόθεση με τη νομολογία που θέλει να περάσει η κυβέρνηση, αφαιρώντας την αρμοδιότητα αδειοδότησης καταστημάτων από τους Δήμους, ίσως αποτελεί μία λύση ώστε να μην πέφτουνε οι εκλεγμένοι σε τέτοιες άγνοιες του νόμου που μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην τοπική κοινωνία.
