Γέμισε ο προαύλιος χώρος του Κοιμητηρίου Κηφισιάς, στο παρεκκλήσι του Αγίου Τρύφωνα, την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου, από τους εκατοντάδες φίλους του Χρήστου Κόνιαρη, που έφυγε απροσδόκητα από κοντά μας, την προηγούμενη μέρα. Στα
λίγα χρόνια που πέρασε ο Χρήστος εδώ σε αυτόν τον μάταιο κόσμο, γιατί ήταν μόνο 54 ετών, δεν έδωσε αφορμή σε κανέναν να τον κακολογήσει. Ήταν πάντα με το χαμόγελο, όχι ψεύτικο, αλλά μέσα από την καρδιά του και το έβλεπες είτε όταν έπαιζε ακόμα βόλεϊ, είτε αργότερα ως προπονητής τόσων κηφισιώτικων, αλλά και άλλων ελληνικών ομάδων, είτε τώρα τελευταία με την όμορφη ταβέρνα που είχε φτιάξει, ένα στέκι που όλοι του οι φίλοι είχαμε ως πρώτη μας προτίμηση.
Οι συγγενείς και οι φίλοι που γνωρίζαμε τον Χρήστο δεν πιστεύαμε ότι είχε έρθει το τέλος. Μάλλον δεν το είχε πιστέψει και ο ίδιος, πιανόταν από τις μικρές του νίκες απέναντι στην επάρατη νόσο, έχασε όμως στο μεγάλο τελικό, αυτόν που του στοίχησε και τη ζωή.
Μέχρι τέλος γελούσε και έκανε πλάκα με όσους τον επισκέπτονταν στο κρεβάτι του πόνου. «Θα τα πίνουμε μαζί Χρηστάρα τα Χριστούγεννα» του έλεγε ο συμμαθητής του ο Φάνης και τον πίστευε γιατί έτσι ήταν ο Χρήστος, καλόπιστος, έστω και αν αυτό που του έλεγες ήταν το πιο απίθανο πράγμα του κόσμου. Δεν ήταν χαζός, ήταν όμως καλός, καλοκάγαθος με την καλή έννοια του όρου.
Οι φίλοι του και οι συμμαθητές μόλις διαβάσαμε την απώλεια του από την ανάρτηση της Ρένας Πολίτη της προέδρου της δημοτικής ενότητας Κηφισιάς χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας « Έζησε τη ζωή με χαρά, της ρούφηξε το μεδούλι, η τρελή νεανική ανεμελία του έδωσε το κουράγιο να ξεπερνά τα δύσκολα και να παλεύει για αυτήν ως το τέλος.
Καληνύχτα Χρήστο Κόνιαρη!» .
Γνωρίζαμε τον αγώνα του αλλά πάντα ελπίζαμε ότι για μια ακόμα φορά ο Χρήστος θα βάλει κάτω το θηρίο.
Ο Χρήστος Καλός, αντιδήμαρχος Κηφισιάς, συμμαθητής και από τους πολύ κολλητούς του φίλους ανέβασε ένα συγκλονιστικό ποίημα
«Βαρκάρη του Αχέροντα σ’ έχουν ξεδιαλεγμένο
να’ χεις μολύβι στη καρδιά στα μάτια νυχτερίδες
κι όσους ρωτούν για συγγενείς να λες πως δεν τους είδες.
Ήρθα και ‘γω ‘να πρωινό που ‘χαν τα χόρτα πάχνη –
μήτε στη βάρκα ν’ ανεβώ ούτε για να ρωτήσω –
στην όχθη μόνο να σταθώ και να σου ξεφωνήσω:
Τον φίλο μου τον Χρήστο κακομοίρη σαν τα μάτια σου!!
Ήρεμα τα κουπιά σου –
να μην τον ταρακουνήσεις.
Και όταν στην απέναντι όχθη φτάσετε,
λουλούδια, χαρές και γλέντια να του ‘χεις έτοιμα
το χαμόγελό του ποτέ να μη σβήσει
Και ένα δίχτυ εκεί στημένο στην
αντιπέρα… ξέρεις εσύ…
Αλίμονό σου βαρκάρη….
Δεκάδες αναρτήσεις θλίψης για την απώλεια του συμμαθητή μας κατέκλυσαν το διαδίκτυο, αλλά περισσότεροι ήταν οι φίλοι του που τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία.
Η σύζυγός του Κάλλι Κλούντζου και οι κόρες του Έλλη (Ελένη) , Μιρέλλα, Λυδία και Μαρία, καθώς και ο αδελφός του Πέτρος, δέχτηκαν τα συλλυπητήρια για το αβάσταχτο πένθος τους.
Καλή αντάμωση Χρήστο…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ
