Για να επανακάμψω απ’ του καρνάβαλου την τρέλα,
άραξα να χαζέψω της Τιβι την πασαρέλα,
μπας και κιαλάρω καμιά χοτ εκρηκτική μοντέλα
μ’ εσθήτα από δαντέλα και σοφιστικέ καπέλα,
με τσαχπινιά γατίσια να χορεύει ταραντέλα,
μα έπεσα στο ντουέτο Ζαχαράτος – Μαρινέλλα.
Είδα τον Τσίπρα να μασά την ίδια καραμέλα,
έναν χοντρό να χάφτει νεφραμιά με σαλμονέλα,
έναν κοντό σ’ εγκαίνια να κόβει μια κορδέλα –
αυτά να βλέπεις, άχρηστε, που ζεις στη χαμοκέλα!
Βρε αγόρι μου λουσάτο, κάτσε κάτω! Χαμογέλα!
Τι κι αν φαγκρί λιμπίστηκες; Βολέψου με σαρδέλα!
Είδα τον Μηταφίδη Τριαντάφυλλο μ’ ομπρέλα,
που μ’ οίστρο φλέβες έκοβε για τη Βενεζουέλα.
Το τσίριγμα του Αδώνιδος μου κόλλησε σα βδέλα!
Με όλ’ αυτά τα βαρετά μ’ έπιασε μια μουργέλα
κι έγειρα ονειρευόμενος μια ζουμερή κοπέλα
να με ταΐζει αστακούς. Το όνομά της; Μπέλα!
Απ’ τας αγκάλας του Μορφέως μ’ απέσπασε η Κρουέλα
Ντε Βιλ, κι οργίλη βάλθηκε να μου φωνάζει «Έλα!
Πάμε να φύγουμε μακριά απ’ τους Γραικούς της πλάκας
που οδηγούνε ταξικά, τους φαν της σακαράκας.
Μάζευ’ τα μπογαλάκια σου, μου λέει. Μην είσαι βλάκας!
Έλα, πλώρη να βάλουμε, να πάμε στο Καράκας!
Εκεί, στου Τσάβες τη φωλιά, στη χώρα του Μαδούρο,
πρόστιμα βάζουν ταξικά. Αν καβαλάς Εντούρο,
στον Βαλεντίνο ντύνεσαι και σικ καπνίζεις πούρο,
θα σκάσεις τα διπλά λεφτά απ’ τον ντούρο τροβαδούρο
με το καλσόν το ντεμοντέ, που λέει κι ο Μαυραγάνης.
Εκεί τους σκύλους δένουν με λουκάνικα – με πιάνεις;
κι εύκολα χάνουν τα κιλά, χωρίς κανέναν κόπο.
Ανδριάντες στήνουν στον οκνό, φευγάτο γλεντοκόπο
και τραγουδάνε LaLaLand ρουφώντας μια καράφα,
μα απ’ τα λα-λάθη τα πολλά, στα Όσκαρ κάναν γκάφα.
Πυρήνες Λυσσασμένων Λαθρεπιβατών δεν έχουν –
τα ακυρωτικά τους μηχανήματα αντέχουν,
αφού ουδείς έχει λεφτά να κόψει εισιτήριο.
Ακόμα και σ’ ημιθανείς δώσανε εξιτήριο
κι όλοι αντάμα χαρωποί χορεύουν μενουέτο!
Δεν έχουν βλέπεις οι ευτυχείς κανένα κουαρτέτο
να τους ζαλίζει μ’ εντολές και με λειψές συντάξεις,
με κόφτες, με ελλείμματα, συμβούλων μετατάξεις.
Ουδέποτε τον Έλληνα, ω ξειν, θα υποτάξεις!
Δεν πα να έχεις, άκαρδε, τα γένια και τα χτένια!
Δε θα σου κάτσω, άθλιε, δε θα γίνω Ιφιγένεια!
Σ’ ισλάμες ευρωπαϊκή θα δώσω ιθαγένεια –
σ’ τους στέλνω και σε σφάζω με γαλατική ευγένεια.
Μα ούτε κι ο Ευκλείδης μας θα γίνει Βαρουφάκης –
για Γιάνης προαλείφεται ο Τζορτζ ο Χουλιαράκης.
Με το Πασόκ θα συνταχθεί ο Φίλης, κι ας βρωμάει,
άσ’ τον Καμμένο να βογγάει και να παραμιλάει!
Και αν ο Κούλης τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη,
τον Σπίρτζη στα ιστορικά κανένας δεν τον πιάνει.
Μην τον παρεξηγείς, βρε, μην τον παίρνεις για κουμπούρη!
Στα Γιάννενα τον κέρασαν ληγμένο γλειφιτζούρι,
εξ ου κι αυτός τους πέταξε το εν λόγω καλαμπούρι.
Φρίξος ο Κηφισόγατος:
Θ’ αφήσω το χουζούρι και θα πάω για νταβαντούρι
να βανδαλίσω μια μπουτίκ – μεγάλο κελεπούρι! –
και ύστερα στον Ανταρσύα για να πουλήσω μούρη.
Αν είναι να με εξυμνούν της προόδου οι τροβαδούροι
με άσματ’ αγωνιστικά της ιέρειας Φαραντούρη,
για χάρη της Αριστεράς κάνω και το Μουτζούρη!
