«Παιδική χαρά», η ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακριβώς το ρόλο, που επιτελούν τα πάρκα με τις κούνιες, τις τσουλήθρες, τις τραμπάλες, το πόσο αυτά συμβάλλουν στην παιδική χαρά και για αυτό τα έχει ταυτίσει και γλωσσικά με αυτή. Αντίθετα σε άλλες γλώσσες, όπως στα αγγλικά «play ground», στα γαλλικά «cour recreation», στα ιταλικά «terreno di giocco», ταυτίζονται απλώς με το χώρο παιχνιδιού και αναψυχής και όχι με αυτό που προσφέρουν. Τη γνήσια χαρά στα παιδιά, που απολαμβάνουν τα παιχνίδια τους.
Αρκεί να περάσει κανείς ένα απόγευμα κοντά από μια παιδική χαρά για να διαπιστώσει την ορθότητα της λέξης, από τα γέλια και τις φωνές που αντηχούν τριγύρω.
Οι παιδικές χαρές όμως βρέθηκαν σε καραντίνα από το Υπουργείο Εσωτερικών, μετά το ατύχημα που συνέβη σε μία από αυτές σε παιδάκι στον Άλιμο. Ουσιαστικά απαγορεύτηκε η είσοδος στα παιδιά μέχρι να πιστοποιηθεί ότι είναι κατάλληλα για αυτά. Μόνο που η πιστοποίηση αυτή από το ελληνικό δημόσιο, θέλεις μήνες ή και χρόνια για να επιτευχθεί. Έτσι είδαμε σε κάποιους Δήμους σφραγισμένες τις παιδικές χαρές επειδή θεωρούνταν επικίνδυνες, αφού δεν είχαν το ειδικό σήμα ασφάλειας και τα παιδιά να παίζουν απέξω στο δρόμο, που είναι ασφαλής, κοιτώντας τις κλειδωμένες κούνιες.
Στην Κηφισιά οι παιδικές χαρές δεν κλειδώθηκαν, απλά τα παιδιά μπορούσαν να παίζουν με ευθύνη των γονιών τους, όπως ενημέρωνε πινακίδα απέξω. Με ευθύνη των γονιών τους και με μεγάλο παράπονο για τα παιδάκια που περιμένουν στη σειρά να ανεβούν στη μοναδική κούνια που δεν έχει χαλάσει στην παιδική χαρά.
Τις ημέρες αυτές πιστοποιήθηκαν από το Δήμο τέσσερις παιδικές χαρές. Τέσσερις παιδικές χαρές που τηρούν όλες τις προδιαγραφές για ασφαλές παιχνίδι. Αυτές είναι: στη Νέα Ερυθραία, εντός του Πάρκου Νεολαίας απέναντι από το 1ου Δημοτικό Σχολείο της λεωφόρου Ελ. Βενιζέλου, στην πλατεία Κέννεντυ, στην Εκάλη, παιδική χαρά Αγίας Μαρίνας, απέναντι από τη λεωφόρο Θησέως, στο Μορτερό, της Νέας Ερυθραίας, μέσα στο πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου και Εθνικού Στρατού, στη γωνία οδών Εθνικής Αντιστάσεως και Ανδρούτσου και στην Άνω Κηφισιά, στη γωνία Μπακογιάννη και Εθνικού Στρατού.
Με αφορμή την παράδοση αυτών των παιδικών χαρών, μιλήσαμε με τη δημοτική σύμβουλο, Καλλιόπη Πάστρα, εντεταλμένη για τις παιδικές χαρές του Δήμου μας και όχι μόνο, αφού είναι πρόεδρος της επιτροπής βορείου τομέα πιστοποίησης των παιδικών χαρών. Ως υπεύθυνη των παιδικών χαρών στην Κηφισιά ο ρόλος της είναι δύσκολος και είναι αποδέκτης περισσότερων παραπόνων από ό,τι ευχαριστίες, μια και πρόκειται για χρονοβόρες διαδικασίες. Πιο ευχάριστος είναι ο ρόλος της προέδρου πιστοποίησης των παιδικών χαρών του Βορείου Τομέα, όπου συνεργάζεται με έναν μηχανικό από τη Λυκόβρυση και μία μηχανικό από την Αγ. Παρασκευή, προκειμένου να δώσουν το σήμα πιστοποίησης στις ελεγμένες παιδικές χαρές όλων των Δήμων του βόρειου τομέα.
«Παραδώσαμε τις παιδικές χαρές και κατακλυστήκαμε από παράπονα», μας είπε η κυρία Πάστρα. «Μας λένε για παράδειγμα, ότι η παιδική χαρά της Εκάλης ήταν καλή, άρα τι κάναμε εμείς; Δεν προβάλλουμε όμως ότι κάναμε κάτι καινούργιο . Αυτό που κάναμε ήταν ότι βάλαμε το κατάλληλο δάπεδο, που χωρίς αυτό δεν μπορεί να πιστοποιηθεί μια παιδική χαρά. Το δάπεδο αυτό, εντωμεταξύ μπορεί να κοστίζει περισσότερο από τα όργανα. Είναι μεγάλη και χρονοβόρα η διαδικασία της πιστοποίησης.»
Γιατί είναι τόσο χρονοβόρα η διαδικασία;
Είναι διαφορετικά στο δημόσιο από τον ιδιωτικό τομέα. Στον ιδιωτικό τομέα όταν έχεις λεφτά, κάνεις τη δουλειά σου. Στο δημόσιο όμως είναι διαφορετικά. Υπάρχουν πολλές και χρονοβόρες διαδικασίες, ειδικά αν το ποσό ξεπερνάει τα 60.000 ευρώ και πρέπει να γίνει ηλεκτρονικός διαγωνισμός, που εξασφαλίζει βέβαια την απόλυτη διαφάνεια. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη διαγωνισμός για έντεκα παιδικές χαρές προκειμένου να επισκευαστούν και να πιστοποιηθούν. Για αυτές τις παιδικές χαρές υπάρχει κονδύλι 175.000 ευρώ. Στην Κηφισιά όμως έχουμε 40 παιδικές χαρές.
Υπήρχαν πιστοποιημένες παιδικές χαρές όταν αναλάβατε;
Υπήρχε μία στην πλατεία Τσαχπίνη. Αυτή φτιάχτηκε γρήγορα επειδή έγινε με χορηγία. Όταν αναλαμβάνει χορηγός, εμείς δεν ανακατευόμαστε. Μόνος του αγοράζει τα παιχνίδια και δεν μπλέκει σε διαγωνισμούς που έχουν τη μεγάλη καθυστέρηση. Γρήγορα έγινε και η παιδική χαρά του Αγ. Δημητρίου, διότι και εκεί είχαμε χορηγό που ανταποκρίθηκε άμεσα στην έκκλησή μας. Πρόκειται για τον Νίκο Μάνεση, από τη Χαλυβουργία Ελλάδας. Με το που του ανέφερα το πρόβλημα, την άλλη μέρα με είχε πάρει τηλέφωνο και άμεσα ξεκίνησε τις εργασίες.
Με τη συγκεκριμένη παιδική χαρά, νιώθω συναισθηματικά δεμένη επειδή βρίσκεται στη γειτονιά που μεγάλωσα και νιώθω μεγάλη χαρά όταν βλέπω παιδιά να παίζουν, με τις μαμάδες, γιαγιάδες τους με τις οποίες μεγάλωσα κι εγώ. Αυτή η παιδική χαρά φτιάχτηκε αρχικά με χορηγία του «Α. Β. Βασιλόπουλος» και όλα τα συνεργεία του Δήμου δούλεψαν ιδιαίτερα, ίσως επειδή έβλεπαν και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον μου για αυτήν. Εκεί χρειάστηκε να βάλουμε ειδική περίφραξη γιατί υπήρχε υψομετρική διαφορά.
Οι πρώτες τέσσερις παιδικές χαρές που πιστοποιήσαμε, ουσιαστικά ήθελαν πολύ λίγα πράγματα για να γίνουν και απαιτούσαν μικρό κονδύλι, γι’ αυτό και ξεκινήσαμε από αυτές.
Τίποτα πάντως δε θα μπορούσε να γίνει, ακόμα και μικροεπεμβάσεις, χωρίς τη βοήθεια της μηχανικού της τεχνικής υπηρεσίας Πηλενόπης Κάτσιανου.
Τι γίνεται με τις επόμενες έντεκα παιδικές χαρές;
Εκεί είναι το δράμα. Πρέπει ουσιαστικά να γίνουν από την αρχή. Ανάμεσα στις πρώτες μας προτεραιότητες είναι αυτή που βρίσκεται στο πάρκο Ηρώων Πολυτεχνείου, επειδή έχει τρελή επισκεψιμότητα. Εκεί υπήρχε και ένα κομμάτι παιδικής χαράς για άτομα ΑΜΕΑ, το οποίο ευτυχώς ανέλαβε να φτιάξει το Ρόταρυ Κηφισιά – Πολιτεία. Μακάρι να είχαμε και άλλους χορηγούς, μια και έχουμε ακόμα περίπου 25 παιδικές χαρές, τις οποίες δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα.
Μέσα στις προτεραιότητές μας είναι και η παιδική χαρά στην περιοχή Αδαμών, η οποία βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Οι άνθρωποι εκεί θεωρούν και ίσως καμιά φορά να έχουν και δίκιο, ό,τι επειδή βρίσκονται κάτω από την Εθνική Οδό, τους έχουμε ξεχάσει.
Ποια είναι η διαδικασία πιστοποίησης;
Ο αρχικός έλεγχος γίνεται από ιδιωτικό ειδικό Φορέα Πιστοποίησης, ο οποίος διαπιστώνει τι μελέτη χρειάζεται κάθε παιδική χαρά για να πιστοποιηθεί. Τη διαδικασία αυτή την ξεκινήσαμε από τον περασμένο Οκτώβριο. Στη συνέχεια απαιτείται υλοποίηση της μελέτης, την οποία ανέλαβε η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου. Για λόγους οικονομικούς αποφύγαμε να δώσουμε το έργο σε εταιρίες. Οι Τεχνικές Υπηρεσίες όμως του Δήμου, έχουν τεράστιο φόρτο εργασίας και με άλλες μελέτες σε εξέλιξη, έτσι δεν μπορούν να ανταποκριθούν άμεσα.
Όταν ολοκληρωθεί η μελέτη, προχωράμε σε μειοδοτικούς διαγωνισμούς για να αγοραστούν τα όργανα, όπου στους διαγωνισμούς αυτούς, συμμετέχουν πολλές εταιρίες. Ο ηλεκτρονικός διαγωνισμός εξασφαλίζει τη διαφάνεια αλλά παίρνει πολύ χρόνο. Εκτιμούμε ότι την άνοιξη θα έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και του χρόνου τέτοια εποχή θα μπορέσουμε να παραδώσουμε τις επόμενες παιδικές χαρές. Ένας λόγος καθυστέρησης είναι ότι ουσιαστικά το καλοκαίρι το Δημόσιο υπολειτουργεί, όχι μόνο τον Αύγουστο αλλά όλο το καλοκαίρι.
Αφού φτιαχτούν τελικά οι παιδικές χαρές, η επιτροπή που έκανε τον αρχικό έλεγχο έρχεται να πιστοποιήσει την πραγματοποίηση των έργων, όπου μας δίνει ένα χαρτί ότι μπορεί να προχωρήσει η πιστοποίηση και με αυτό το χαρτί έρχονται στην επιτροπή βορείου τομέα, όπου προοδεύω, για την τελική πιστοποίηση.
Για να πιστοποιηθεί μια παιδική χαρά απαιτείται να έχει εκτός από τα κατάλληλα όργανα και το δάπεδο, ασφαλή περίφραξη, επαρκή φωτισμό, ειδική πόρτα για να αποτρέπονται τα κατοικίδια, εκτός αν είναι συνοδοί για άτομα με ειδικές ανάγκες. Δεν πρόκειται για κάτι απλό.
Ως πρόεδρος του βορείου τομέα, χρειάζεται να πηγαίνετε να βλέπετε τις παιδικές χαρές πριν δοθεί η τελική πιστοποίηση;
Μόνο όταν έχουν γίνει καταγγελίες, κάτι που συμβαίνει καμιά φορά.
Ποιος επιβλέπει την πραγματοποίηση των έργων;
Η επιστασία γίνεται από εμάς, ουσιαστικά από όποιον έχει το κουράγιο να κάθεται όσο γίνονται οι εργασίες. Όταν γίνονταν τα έργα στον Άγιο Δημήτριο ήμουν συνέχεια εκεί και θεωρώ ότι πρόλαβα κάποιες κακοτεχνίες.
Η πιστοποίηση έχει ημερομηνία λήξης;
Μια παιδική χαρά που θα πιστοποιηθεί ότι είναι ασφαλής, ελέγχεται επί μηνιαίας βάσης από το Δήμο, ενώ χρειάζεται κάποιον που θα την ανοίγει το πρωί και θα την κλείνει το βράδυ. Οι παιδικές χαρές έχουν κανονικά ωράριο λειτουργίας, που λήγει με τη δύση του ηλίου. Χρήματα για προσωπικό και για τις παιδικές χαρές δεν υπάρχουν. Έτσι προς το παρόν στηριζόμαστε στους εθελοντές και έχουμε ήδη δύο που φροντίζουν για το άνοιγμα και το κλείσιμο των παιδικών χαρών της Νέας Ερυθραίας και του Αγ. Δημητρίου.
Το βασικό είναι να φροντίζουμε να μη γίνονται βανδαλισμοί. Κάτι που γίνεται και απέξω, καμιά φορά όμως και από τα ίδια τα παιδιά, γι’ αυτό και χρειάζεται να παίζουν με την επίβλεψη των γονιών τους.
Αυτό που θα θέλαμε είναι να είχαμε τη δυνατότητα να φτιάχναμε παιδικές χαρές ανάλογα με τις ηλικιακές ομάδες. Άλλα παιχνίδια θέλουν οι έφηβοι, άλλα τα νήπια. Αν είχαμε παιδικές χαρές για εφήβους, ίσως να εκτονώνονταν εκεί τα παιδιά και να μη χάλαγαν τις άλλες παιδικές χαρές. Στόχος μας είναι να έχουμε σύντομα τουλάχιστον μια παιδική χαρά ανά περιοχή.
Ποιο είναι το ενδεικτικό κόστος για παράδειγμα μιας κούνιας.
Μια κούνια, όχι όλη η σειρά, με το ειδικό δάπεδο, είναι από 1.000 έως 1.500 ευρώ. Τα δάπεδα ασφαλείας διαφέρουν ανάλογα με το πάχος που έχουν και το πάχος εξαρτάται από το όργανο στο οποίο βρίσκονται. Το τετραγωνικό έρχεται από 30 έως 70 ευρώ.
Υπάρχει εγγύηση για τα όργανα;
Η εγγύηση είναι συνήθως διετίας, αν όμως συντηρούνται σωστά μπορούν να αντέξουν πολλά χρόνια. Γι’ αυτό και κάθε μήνα περνάει συνεργείο για να διαπιστώνει και να διορθώνει τις φθορές.
Οι γονείς ενδιαφέρονται να δουν την ταμπελίτσα της πιστοποίησης για να αφήσουν τα παιδιά τους να παίξουν στην παιδική χαρά;
Όχι, δεν κοιτάνε την ταμπελίτσα. Και εμείς όμως δεν αφήνουμε τις υπόλοιπες παιδικές χαρές στο έλεός τους. Συνεργεία της τεχνικής υπηρεσίας, διορθώνουν ό,τι μπορεί να διορθωθεί, αφαιρούν όργανα που είναι χαλασμένα. Προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στα παράπονα των γονέων.
Όταν ήσασταν μικρή υπήρχαν παιδικές χαρές στην Κηφισιά.
Έχω και φωτογραφία, ανεβασμένη σε ένα «γύρω γύρω όλοι» στην παιδική χαρά του Ζηρινείου, που φυσικά δεν υπάρχει πια. Την εποχή εκείνη τα παιχνίδια ήταν σιδερένια, που απαγορεύονται σήμερα και ούτε ειδικά δάπεδα υπήρχαν, ούτε τίποτα.
Δε χτύπαγε όμως κανείς;
(Γελώντας μας απαντάει.)
Εγώ τουλάχιστον είχα χτυπήσει. Δεν έφταιγε όμως η παιδική χαρά αλλά ο τρόπος χρήσης της. Παρότι ήμουν περίπου πέντε ετών, ήθελα να κάνω ότι και τα μεγάλα αγόρια. Έτσι κατέβηκα τη μεγάλη τσουλήθρα γονατισμένη, με αποτέλεσμα όμως να κολλήσουν οι ελβιέλες που φόραγα και να βρεθώ με τούμπα κάτω, σπάζοντας το χέρι μου. Φοβόμουνα τόσο τους γιατρούς, έτσι δεν είπα τίποτα στους γονείς μου και προτίμησα να μην κοιμηθώ όλη τη νύχτα από τον πόνο. Το πρωί το κατάλαβε ο πατέρας μου ότι κάτι είχα γιατί τον αγκάλιασα μόνο με το ένα χέρι. Τότε οι γονείς δε φοβούνταν, αυτά που έχουν να φοβούνται σήμερα, και μας άφηναν μόνα μας να παίζουμε στην παιδική χαρά. Η γονική επίβλεψη όμως είναι απαραίτητη.
