Η περιοδική έκθεση του Beppe Caturegli στην Gallery ARTWORX, Κολοκοτρώνη 1, θα πραγματοποιηθεί από τις 3 έως τις 29 Νοεμβρίου. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου, στις 6.00 -10.00 μμ. και θα έχουν θέμα κεντημένα σχέδια αρχιτεκτονικής. Ο καλλιτέχνης αναφέρει:
“Tις μεταβατικές περιόδους,τις συνειδητοποιούμε κυρίως όταν διανύουμε σημαντικές αλλαγές στη ζωή μας (μετακόμιση σπιτιού, νέα δουλειά, αλλαγές στις σχέσεις, απώλειες, κλπ), αν και μπορεί να βρισκόμαστε πάντα σε μια μεταβατική κατάσταση και αυτό να είναι εντέλει η φυσική μας κατάσταση. Σύμφωνα με το βουδιστικό δόγμα, η αλλαγή είναι μια από τις θεμελιώδεις πτυχές της ύπαρξης. Αυτή η αρχή είναι γνωστή ως anicca, δηλαδή παροδικότητα. Η αντίληψη αυτής της συνεχούς μετάβασης, μπορεί να θεωρηθεί ως αντίδοτο στο πέρασμα του χρόνου, αν καταφέρουμε να θεωρήσουμε κάθε τέλος ως την αφετηρία μιας καινούργιας αρχής.
Χάνεται όμως κάτι σε κάθε τέτοια μετάβαση;
Αυτό ακριβώς είναι που με ενδιαφέρει να καταλάβω, γιατί ίσως το σπουδαιότερο από όλα τελικά να είναι η ουσία αυτής της απώλειας. Τι είναι αυτό που χάνεται κατά τη μετάβαση, κατά τη διάρκεια μιας αλλαγής στη ζωή κάποιου, στα συναισθήματά του, ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης απομάκρυνσης;
Εκεί είναι λοιπόν το θέμα: ίσως το μόνο πράγμα που χάνεται, να είναι η σκόνη που είχε μαζευτεί στα έπιπλα, στα στρώματα συνήθειας τα στρωμένα μηχανικά λόγω της εξάρτησης που έχουμε στη ρουτίνα μας, στην τεμπελιά, στην έλλειψη νέων ιδεών… Αυτό που χάνεται, ή μάλλον, αφήνεται, είναι αυτό που έχει ολοκληρώσει τον φυσικό του κύκλο και συχνά τη σημασία ορισμένων λέξεων. Οι συναισθηματικές μας εμπειρίες και τα συναισθήματα που μας έχουν διαμορφώσει μπορούν να παραμείνουν ανεξίτηλα, πιο ζωντανά από ποτέ, ενώ το μόνο που εξαφανίζεται είναι η προσκόλλησή μας.
Παραδείγματος χάριν, οι λέξεις τίποτα, κανένα ή όχι έχουν γενικά μια αρνητική, καταστροφική έννοια. Στην πραγματικότητα λέμε: Δεν έχω τίποτα, δεν ξέρω τίποτα, δεν καταλαβαίνω τίποτα, κλπ. Ταυτόχρονα όμως δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι έχουν μια κάποια γοητεία. Κανένα πρόβλημα, καμία ανησυχία, κανένα άγχος… Και μάλιστα, η επιλογή της φτώχειας, της μη κατοχής ήταν «επιλογή» για τους φιλοσόφους, τους μύστες και τους αγίους όλων των θρησκειών και κάθε εποχής. Από τον Διογένη στον Σωκράτη, από τον Άγιο Φραγκίσκο στον Λάο Τσε, από τον Χριστό στον Βούδα, είναι μόνο μερικές αναφορές.
Έτσι, το να χρησιμοποιούμε τη λέξη αρνητικό μας οδηγεί σε ένα τούνελ νοήματος με δύο αντίθετες εξόδους, μια δραματική και μια παραδεισένια. Το αρνητικό μπορεί να είναι και συνώνυμο του καλού.
– Για παράδειγμα, αν κάνουμε ένα τεστ ιού ελπίζουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό.
– Τα αρνητικά ιόντα είναι τα συστατικά του αέρα που αναπνέουμε και είναι καλά για εμάς, ενώ τα θετικά ιόντα είναι επιβλαβή για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα φυτά.
– Ως αρνητικό σε άνθρακα κτίριο, ορίζεται αυτό που αφαιρεί περισσότερο ατμοσφαιρικό άνθρακα και αέρια θερμοκηπίου από αυτά που εκπέμπονται κατά την κατασκευή, τη λειτουργία και την κατεδάφισή του και που μπορεί ακόμη και να παράγει πλεόνασμα ενέργειας για να το επανάγει στο δίκτυο.
– Αρνητική θεολογία είναι η υπερβατική σύλληψη του Θεού, ο οποίος είναι επομένως άρρητος και άγνωστος. Το πρώτο άτομο που διατύπωσε την αρνητική θεολογία ήταν ο Πλωτίνος (205-70 Κ.Χ.), ο οποίος δήλωσε ότι για τον Θεό μπορούμε να πούμε μόνο αυτό που δεν είναι, αλλά όχι αυτό που είναι.
Εν ολίγοις, αυτό που μου φαίνεται ότι έχουμε χάσει σε αυτή τη μετάβαση, εννοώ τα σύγχρονα χρόνια, είναι ακριβώς το νόημα κάποιων λέξεων. Ή μάλλον, ο διαχωρισμός που κάνουν οι ίδιες οι λέξεις, η βεβαιότητα της αίσθησης τους, ο δυϊσμός, η επιβεβαίωση για το τι είναι καλό και τι κακό. Φαίνεται ότι έχουμε χάσει ακόμη και τη διαφορά μεταξύ των αντιθέτων, και μερικές φορές, πολύ συχνά – σχεδόν πάντα – μου φαίνεται εμένα ότι συμπίπτουν.
Στα μοντάζ των κτιρίων (φωτογραφίες) που εισβάλλει το νερό στο The Collapse of Western Civilization, η αντίφαση και η δυαδικότητα ανασυντίθενται στη σύμπτωση των αντιθέτων. Η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας προκαλεί αφενός ξηρασία και ερημοποίηση και αφετέρου άνοδο της στάθμης των υδάτων. Σύμφωνα με τους κλιματολόγους, στην πραγματικότητα, το λιώσιμο των παγετώνων, πρόκειται να ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας κατά πολλά μέτρα.
Τα Κεντημένα Έργα Αρχιτεκτονικής είναι σχέδια από νήματα στα οποία τα νέα έθνη, κάποτε γνωστά ως Τρίτος Κόσμος, θα μπορούσαν να αρχίσουν να βασίζονται σχεδόν από την αρχή σε έναν τύπο ενεργειακής ανάπτυξηςπου ακολουθεί τους νόμους του ήλιου και του ανέμου… και ίσως -από τελευταίοι- γίνουν πρώτοι.
Και τα μικρά σκίτσα κεντήματος της σειράς NEGATIVE / ΑΡΝΗΤΙΚΟ, αντιπροσωπεύουν ακριβώς την πιθανή σύμπτωση των αντιθέτων: σχέδιο και τύχη, αρχιτεκτονικό σχέδιο και αφηρημένο σχέδιο, πρακτικότητα και διαλογισμός. Απλά σχέδια που μπορούν να γίνουν (και γίνονται) έπιπλα, κτίρια, χαλιά, βιτρό, κήποι ή γλυπτά…Στην πραγματικότητα, μου αρέσει να πιστεύω ότι αυτά τα κεντήματα θα μπορούσαν να είναι οτιδήποτε. Ότι μπορούν να υπαινίσσονται την ελευθερία, χωρίς ταμπέλες. Και αν στη μετάβαση έχουν χαθεί ακόμα και οι λέξεις που μας καθόριζαν μέχρι τώρα, ίσως είναι για το καλύτερο! Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε να είμαστε απλώς ένας ρόλος, ένα status, μια θέση. Να σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε κάτι ή κάποιος, αλλά για μια και μόνο φορά, επιτέλους, απλά να είμαστε.
Beppe Caturegli, July 2023″
