Γράφει η Έρικα Αθανασίου
Βαρεθήκαμε να ακούμε για το δυνατό χαρτί της οικονομίας μας τον τουρισμό, την ίδια ώρα που οι επαγγελματίες του τουρισμού ανέφεραν πεσμένα έσοδα, μικρότερη τουριστική περίοδο, λιγότερο κόσμο, στις περισσότερες περιοχές. Και ίσως και αυτοί που περηφανεύονται για άνοδο αφίξεων να έχουν δίκιο και φυσικά το ίδιο και οι επαγγελματίες που το αντιλαμβάνονται στα έσοδά τους. Κι αυτό μπορεί να συμβαίνει διότι ένα μεγάλο ποσοστό τουριστών ήρθαν μέσω τουριστικών πρακτορείων, πήγαν κατευθείαν στο νησί της επιλογής τους μέσω τσάρτερ και «σταβλίστηκαν» σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, ξένων συμφερόντων, που τους παρείχαν από το πρωινό μέχρι το βραδινό κοκτέιλ, από αθλοπαιδιές μέχρι χορό στον χώρο του ξενοδοχείου. Ο μόνος τρόπος να τους δούνε οι ντόπιοι θα ήταν να δούλευαν ως χαμηλόμισθοι στις τουριστικές αυτές μονάδες.
Στο μεταξύ τα πλοία, ακόμα και Αύγουστο, εκτός από τα νησιά μεγάλης ζήτησης δεν είχαν πληρότητα σε θέσεις. Πού οι εποχές που τουρίστες με σακίδια πλημμύριζαν κάθε ελεύθερο χώρο και άκουγες όλων των ειδών τις γλώσσες. Τώρα οι τουρίστες μετακινούνται με τσάρτερ και τα πλοία ταξιδεύουν με κλειστά σαλόνια και περιορισμένες τουαλέτες, αφού απευθύνονται μόνο στους ιθαγενείς.
