Αμέτρητες διαδρομές Κηφισιά-Άγριά Βόλου έχω κάνει φέτος,όχι για υπηρεσιακούς ή
επαγγελματικούς λόγους. Κανείς δεν μου τις έχει επιβάλει. Τα ίδια κίνητρα υπαγορεύουν τις
κινήσεις μου και αφορούν τον πολιτισμό, τόσο στο Πορφυρογένειο Πολιτιστικό Κέντρο Άγριάς όσο και στην πόλη μας. Μια προσωπική επιλογή, να δώσεις κάποιο νόημα στον ελεύθερο σου χρόνο και συγχρόνως να μην είσαι αδιάφορος προς τον τόπο όπου ζεις.
Θυμάμαι ότικάποτε κάποιοι μου είπαν, με έντονη περιφρόνηση, όσο και να προσπαθήσω δεν θα γίνω ποτέ Κηφισιώτης, το πολύ Δημότης Κηφισιάς. Σ’ αυτή την πόλη έχω ζήσει περισσότερο από το μισό της ζωής μου. Μπήκα σε μικρά διαμερίσματα και σε επαύλεις, κάθισα σε σκαμπό και σε άνετες πολυθρόνες, ήπια ποτηράκια ούζο με ελιές και τυρί και κονιάκ με ξηρούς καρπούς, γνώρισα απλούς και επιφανείς ανθρώπους, από όλους προσπάθησα να μάθω, να καταλάβω. Να αποδέχομαι, να απορρίπτω και να συμβιβάζομαι.
Σε λίγες ημέρες θα φύγω για την πόλη όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, τη Βενετία, μαζί με τη σύζυγο, τις κόρες και τα εγγόνια μου. Θα περάσω τις φετινές γιορτές με όλη την εκεί οικογένεια μου. Ανυπομονώ να τους δω, μου λείπουν. Το παραδέχομαι.
Θα δω τις γόνδολες, θα μου λείψουν όμως τα αμαξάκια, θα χαρώ τη μεγάλη οικογένεια μου, θα μου λείψουν οι από δω φίλοι μου, που δεν είναι και λίγοι.
Θα περπατήσω ώρες πολλές στα στενά, δεν θα έχω όμως το πράσινο γύρω μου.
Πονάω και τις δύο μου πόλεις. Τελικά, τι είμαι;
Φραντσέσκο Βιανέλλο
