Μεγάλη ανατροπή κόντρα σε οποιεσδήποτε προβλέψεις, με νίκη του Γιώργου Θωμάκου με 51,53%, έναντι 48,47% του Νίκου Χιωτάκη. Η «Δύναμη Ελπίδας – Συμμαχία Πολιτών» διπλασίασε σχεδόν τη δύναμή της από 25,68% την πρώτη Κυριακή, σε 51,53%, ενώ τα «Σίγουρα Βήματα» ανέβηκαν μόνο κατά δύο περίπου μονάδες, από 46,40% σε 48,47%.
Η αποχή τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών ήταν μικρότερη από την πρώτη (από 35,99% την πρώτη Κυριακή 32,15% τη δεύτερη). Ίσως οδήγησαν τον κόσμο στις κάλπες οι εκλογές για την Ευρωβουλή, ίσως να ήθελαν να δώσουν μήνυμα στην Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να φτάσουν στην κάλπη και άνθρωποι που παραδοσιακά δεν ψηφίζουν, ίσως να ήθελαν να υπερψηφίσουν ή να καταψηφίσουν κάποιον στις Δημοτικές ή Περιφερειακές εκλογές.
Τα αίτια της ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος στην Κηφισιά θα τα ψάχνουν τα επιτελεία για καιρό και σίγουρα οι λόγοι είναι πολλοί. Η ανατροπή αυτή, μοναδική στην Ελλάδα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, αλλά και σπάνια γενικά αν ψάξει κανείς παλιότερες εκλογές, έκανε πολλούς να αναρωτιούνται τι ακριβώς συνέβη από τη μια εβδομάδα στην άλλη, πιο σκάνδαλο αποκαλύφθηκε, πιο μεγάλο μυστικό κρύβεται από πίσω. Η αλήθεια όμως συνήθως πρέπει να αναζητάται πίσω από τις απλούστερες αιτίες. Πολλές όμως μαζί που οδήγησαν τη ζυγαριά να γύρει προς την άλλη πλευρά. Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι. Η αιτία δεν ήταν μία μεγάλη αλλά πολλές και μικρές.
Μια από τις αιτίες είναι ότι η νίκη του Νίκου Χιωτάκη θεωρήθηκε σίγουρη, γεγονός που οδήγησε πολλά από τα στελέχη του να επαναπαυθούν στις δάφνες και τους σταυρούς της πρώτης Κυριακής και να μη συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι το τελικό αποτέλεσμα, ώστε ούτε στα εκλογικά κέντρα να βρίσκονται βοηθώντας και χαμογελώντας στους ψηφοφόρους, ούτε τις παραμονές να κάνουν τα απαραίτητα τηλεφωνήματα. Το γεγονός της ανομοιογένειας του συνδυασμού «Σίγουρα βήματα» και της φανερής αντιπαλότητας ορισμένων συμβούλων, σίγουρα δεν ευνόησε το συνδυασμό.
Οι σύμβουλοι που εκλέχτηκαν στις πρώτες θέσεις του συνδυασμού «Σίγουρα βήματα» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ιδιαίτερα συμπαθείς στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, που ήταν μέχρι στιγμής οι βασικοί ψηφοφόροι του συνδυασμού του Νίκου Χιωτάκη. Πολλοί από αυτούς είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές το Νίκο Χιωτάκη ώστε να μη βγει ο Βασίλης Βάρσος και δεν είδαν με καλό μάτι ούτε τη συνεργασία τους ούτε την πρωτιά του Βασίλη Βάρσου. Δεν ήταν λίγοι που αναφέρονταν με υποτιμητικό τρόπο σε αυτούς που δικαιωματικά θα έπαιρναν καίριες θέσεις, λόγω της θέσης που εκλέχτηκαν.
Συχνά το άθροισμα της πρόσθεσης των μερών είναι μικρότερο από τα μέρη συνολικά. Κάτι παρόμοιο έγινε κι εδώ. Το άθροισμα του ποσοστού του Νίκου Χιωτάκη με το άθροισμα του ποσοστού του Βασίλη Βάρσου, μπορεί να επέφερε μείωση του συνολικού ποσοστού του συνδυασμού. Καμιά φορά η σύμπραξη μερών οδηγεί σε αρνητικό αποτέλεσμα.
Λογικό επίσης είναι ότι κάποιοι που ψήφισαν το συνδυασμό «Σίγουρα βήματα» την πρώτη Κυριακή, λόγω του ότι ήθελαν να ψηφίσουν το δικό τους άνθρωπο για δημοτικό σύμβουλο που συμμετείχε εκεί, δεν ένιωσαν την ίδια υποχρέωση τη δεύτερη Κυριακή και ψήφισαν το συνδυασμό που προτιμούσαν, ιδίως αν ο δικός τους άνθρωπος δεν ήταν ευχαριστημένος με τη σειρά που είχε έρθει.
Επίσης σε όσους γνωρίζουν τις ισορροπίες στην πόλη μας ήταν φανερό ότι ο Νίκος Χιωτάκης είχε συμμαχήσει με όσους μπορούσε να συμμαχήσει από την πρώτη Κυριακή. Οι παλιοί του αντίπαλοι Βασίλης Βάρσος και Βάσω Σπηλιωτοπούλου συντάσσονταν αυτή τη φορά μαζί του εξ αρχής. Έτσι είχε εξασφαλίσει το σύνολο των ψήφων που μπορούσε να συλλέξει από την πρώτη Κυριακή. Ούτε από το ΚΚΕ, ούτε από το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε από τη Χρυσή Αυγή, με την οποία τα είχε βάλει η Νέα Δημοκρατία, είχε να περιμένει εισροή ψήφων. Μόνο μεμονωμένοι ψηφοφόροι μπορούσαν να τον επιλέξουν έναντι του αντιπάλου του.
Εκτός των άλλων, παρότι δηλωμένος ανεξάρτητος υποψήφιος, όπως όλοι οι Νεοδημοκράτες υποψήφιοι, ήταν δήμαρχος τρεις φορές με το χρίσμα της Νέας Δημοκρατίας και οι συγκυρίες ήθελαν αν μη τι άλλο, να στείλουν ένα μήνυμα στο Κυβερνών κόμμα. Αν όχι στην Ευρωβουλή, οι υπάκουοι Νεοδημοκράτες ψηφοφόροι, τουλάχιστον στο Δήμο τους. Κάποιοι άλλοι απλώς καταψήφισαν άλλη μια πενταετία από τα ίδια. Βαρέθηκαν να βλέπουν επί δεκαετίες τους ίδιους ανθρώπους στις ίδιες θέσεις. Βαρέθηκαν να αντιμετωπίζουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Ακόμη κι αν ήταν καλοί στη δουλειά τους, ήθελαν να δουν άλλους ανθρώπους, να νιώσουν τον άνεμο της αλλαγής. Μέσα σετόσα χρόνια διακυβέρνησης πολλά είχαν ειπωθεί για πολλούς από αυτούς που θα κυβερνούσαν και πάλι, σωστά ή λάθος, πολλά παράπονα υπήρχαν δίκαια ή άδικα. Κατά την ψηφοφορία λοιπόν, ο κόσμος έδειξε ότι αν μη τι άλλο τους βαρέθηκε.
Από την άλλη ο Γιώργος Θωμάκος και οι συνεργάτες του είχαν πείσει κόσμο για την αγνότητα των προθέσεών τους, για την τιμιότητά τους για την προσοχή με την οποία είχαν συντάξει το πρόγραμμά τους. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι υποψήφιοι του συνδυασμού «Δύναμη Ελπίδας» δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, είναι νέοι, εργαζόμενοι, μορφωμένοι, με το κέφι του πρωτάρη λειτούργησε θετικά. Όπως επίσης το γεγονός ότι ήταν φανερή η σύμπνοια μεταξύ τους, κάτι που φάνηκε και την ημέρα της νίκης και του πανηγυρισμού, άσχετα με το ποιοι είχαν εκλεγεί στο Δημοτικό Συμβούλιο και ποιοι όχι. Χαίρονταν όλοι ως ομάδα και όχι ως άτομα. Δεν ένιωθες στον πανηγυρισμό τους να κοιτάνε στραβά το διπλανό τους για το ποιος θα κερδίσει την καρέκλα της αντιδημαρχίας και ποιος θα γίνει πρόεδρος σε ποιον φορέα. Κι αυτό φαινόταν από πριν από τις εκλογές. Δεν είχαν μοιράσει καρέκλες. Ίσως απλά επειδή δεν περίμεναν ότι θα βγουν, ίσως επειδή τους ένοιαζαν κυρίως άλλα πράγματα.
Το πώς και το γιατί ψηφίζει ο καθένας όπως ψηφίζει το ξέρει βασικά ο ίδιος και οι άνθρωποι στους οποίους το εμπιστεύτηκε. Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι να υλοποιούνται αυτά που του υποσχέθηκαν.
