Μάχη για επιβίωση σε μια σκοτεινή πρωτεύουσα

holyboom1

Η ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΣ ΚΑΙ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΑ ΛΑΦΗ ΜΙΛΑ ΣΤΗΝ ΕΡΙΚΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Από την Κυριακή των Βαΐων όπου σκάει για πλάκα ένα δυναμιτάκι μέσα σε ένα γραμματοκιβώτιο αλλάζοντας εντελώς τις ζωές των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται οι επιστολές που βρίσκονται μέσα, μέχρι την Ανάσταση εκτυλίσσεται η ταινία της Μαρίας Λάφη «Holy Boom». Μια ταινία που ξεκίνησε την καριέρα της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για να συνεχίσει σε φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, αποσπώντας πολλά βραβεία. Οι Αθηναίοι φίλοι του κινηματογράφου μπόρεσαν να την δουν στον κινηματογράφο «Γαλαξία».
Με τη Μαρία Λάφη λοιπόν μιλήσαμε για την ταινία της και όχι μόνο. Στο παγκάκι όμως βρήκαμε την πρωταγωνίστριά της Αναστασία – Ραφαέλα Κονίδη, που ενσαρκώνει τη Λένα.

– Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη αφορμή που «πυροδότησε» την έμπνευση για το σενάριο στην ταινία, όπως η έκρηξη στο γραμματοκιβώτιο πυροδότησε τις εξελίξεις στην ταινία;
Tην Κυριακή των Βαΐων του 2010 ένας μικρός Αφγανός ανατινάχτηκε στα Πατήσια ενώ έψαχνε στο σκουπίδια για φαγητό, από μα αδέσποτη αυτοσχέδια βόμβα. Το αδιανόητο γεγονός αποτέλεσε εφαλτήριο στοιχείο για τη δημιουργία του σεναρίου του Holy Boom.

marialafi1– Αναφέρατε κάποια στιγμή ότι μια από τις δυσκολίες τις ταινίας ήταν το street casting. Πόσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσει κανείς ηθοποιούς στον δρόμο; Πόσο δύσκολο είναι να συνεργαστούν με τους επαγγελματίες ηθοποιούς;
Ένα μεγάλο στοίχημα για την ταινία ήταν το casting. Ωραία είναι όταν κάθεσαι στον υπολογιστή σου και γράφεις ανεξέλεγκτα. Όμως η στιγμή που οι χαρακτήρες του σεναρίου έπρεπε να βγουν από τις σελίδες και να γίνουν πραγματικοί ήταν τρομακτική. Ο χαρακτήρας του Ige αρχικά ήταν γραμμένος για παιδί δεύτερης γενιάς από την Κίνα. Οι Κινέζοι όμως που ζουν στην Αθήνα είναι ακόμη πολύ κλειστοί και δεν έχουν αφομοιωθεί από την Ελληνική κοινωνία. Το ίδιο ισχύει και για τον χαρακτήρα του Manu, που αρχικά ήταν γραμμένος για νεαρό δεύτερης γενιάς από τη Σομαλία. Στην αρχή θεωρούσα ότι θα ήταν πιο εύκολο αλλά όσο πέρναγε ο χρόνος και δεν είχαμε αποτελέσματα, έπρεπε να βρεθούν λύσεις. Ανοίξαμε τις επιλογές και πήγαμε σε φυλές πιο αφομοιωμένες στην Ελλάδα, όπως είναι οι Φιλιππινέζοι κι οι Νιγηριανοί. Βάλαμε Αγγελίες στα Social Media και τις Κυριακές επισκεπτόμασταν τις αντίστοιχες εκκλησίες για να καταφέρουμε να έρθουμε σε επαφή με τις αντίστοιχες κοινότητες. Αυτή η εμπειρία του casting θα μπορούσε να είναι άλλη μια ταινία ντοκιμαντέρ…

– Πόσος καιρός πέρασε από την αρχή της δημιουργίας της ταινίας μέχρι την πρώτη προβολή της;
Η πρώτη γραφή του σεναρίου τελείωσε το 2011. Έπειτα περάσαμε από μια διαδικασία σεμιναρίων που εστίαζαν στην ανάπτυξη σεναρίων ταινιών Μεγάλου Μήκους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σενάριο να αλλάξει αρκετά προς το καλύτερο. Η χρηματοδότηση ήταν μια μακροχρόνια και δύσκολη διαδικασία. Η κρίση στην Ελλάδα μείωσε κατά πολύ τις χρηματοδοτήσεις και το κενό που άφησε το κλείσιμο της ΕΡΤ αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα. Τελικά καταφέραμε να κλείσουμε το χρηματοδοτικό το 2017 και να μπούμε στην παραγωγή της ταινίας, έχοντας το τελικό αποτέλεσμα την Άνοιξη του 2018.

– Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της παραγωγής; Κατά τη διάρκεια της προβολής της σε διάφορα φεστιβάλ;
Η ταινία είχε περίπλοκο σενάριο με πολλές δύσκολες σκηνές, οι ημέρες γυρίσματος που είχαμε ήταν λίγες, έτσι έπρεπε να είμαστε πολύ προετοιμασμένοι για να καταφέρουμε να τελειώσουμε στην ώρα μας.
Οι προβολές στα φεστιβάλ είναι πάντα κάτι πολύ ωραίο. Ο κόσμος δείχνει να καταλαβαίνει και να προβληματίζεται με το θέμα της ταινίας κάτι που ήταν ζητούμενο. Είναι σημαντικό η ταινία να ταξιδεύει και να βρίσκει κοινό σε άλλους τόπους και τις φορές που βρίσκομαι εκεί αισθάνομαι πολύ τυχερή.

– Βάζετε τους ήρωές σας να αντιμετωπίζουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις. Δεν μπήκατε κάποια στιγμή στον πειρασμό να τους δώσετε την ευκαιρία για ένα πιο αίσιο τέλος στις ιστορίες τους;
Ο στόχος της ταινίας ήταν να αφυπνίσει συνειδήσεις. Αν έδινα αίσιο τέλος σε κάποια από τις ιστορίες για άλλη μια φορά όλοι θα φεύγανε χαρούμενοι και θα το ξέχναγαν το επόμενο λεπτό. Ίσως η τραγικότητα των πραγμάτων βάλει κάποιους σε σκέψεις και τους κάνει να κοιτάξουν τι μπορεί να συμβαίνει δίπλα τους.

– Σας επηρέασε η συνεργασία σας με τόσες διαφορετικές κουλτούρες;
Και βέβαια επηρεάζεσαι όταν συναναστρέφεσαι με μια ξένη προς εσένα κουλτούρα. Γνωρίζοντας αυτά τα παιδιά και δουλεύοντας μαζί τους άρχισα να κατανοώ ακόμη περισσότερο το βαθμό δυσκολίας τους καταρχάς στο να επιβιώσουν και ακόμη περισσότερο στο να γίνουν αποδεκτοί. Επίσης είναι ιδιαίτερα γοητευτικό το ότι προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανές τις δικές τους παραδόσεις και αυτό μπορεί να αποτελέσει μια θαυμάσια ανταλλαγή γνώσης και πολιτισμού.

– Πολλά από τα γυρίσματα έγιναν στους δρόμους της Αθήνας. Χρειάστηκε μήπως να ξεκουραστείτε ή να συζητήσετε σε κάποιο παγκάκι της πόλης;
Η Αθήνα μοιάζει συχνά αφιλόξενη και σκοτεινή τις νύχτες. Όμως πάντα βρίσκεις μια γωνιά να κρυφτείς και να ξεκουραστείς. Μέσα στο συνονθύλευμα της άναρχης σχεδόν τυχαίας δόμησης στην κάτω πλευρά της Πατησίων βρίσκεις μικρές οάσεις πρασίνου. Σε ένα τέτοιο παγκάκι κάθεται η ηρωίδα μας η Λένα σε μια προσπάθεια να βρει τη λύση στο πρόβλημα που την απασχολεί. Το συγκεκριμένο παγκάκι που κάναμε το γύρισμα βρίσκεται σε μια μικρή πρασιά πίσω από τη Φοιτητική εστία της Πατησίων. Κάποιοι άστεγοι την κατοικούν. Εκείνη τη νύχτα μοιραστήκαμε το φαγητό του διαλείμματός μας μαζί τους.

 

  • Σκηνοθεσία: Μαρία Λάφη
  • Σενάριο: Μαρία Λάφη, Έλενα Δημητρακοπούλου
  • Παίζουν: Νένα Μεντή, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Samuel Akinola, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Luli Bitri, Βάσω Καβαλιεράτου, Μελέτη Γεωργιάδη, Λάερτης Μαλκότσης, Σπύρος Μπαλεστέρος, Ιφιγένεια Τζόλα, Kasem Hoxha, Armando Dauti και άλλοι.
  • Η ταινία έχει αποσπάσει:
    Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαραγόσα, Ισπανία, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Φεζ, Μαρόκο, Βραβείο Σεναρίου και Α’ Γυναικείου Ρόλου στο Διεθνές Γυναικείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ασουάν, Αίγυπτος, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Κυπριακού και Ελληνικού Κινηματογράφου Βαρκελώνης, Ισπανία, επίσημη Συμμετοχή στο 37° Bergamo Film Meeting, Ιταλία, επίσημη Συμμετοχή στο 19°Independent Days – International Filmfest (IDIF), Γερμανία, επίσημη συμμετοχή στο 17° Διεθνές Φεστιβάλ Cyprus Film Days, Κύπρος, επίσημη Συμμετοχή στο 6° Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τρίπολης, Λίβανος.