Γράφει η Έρικα Αθανασίου
«ΙΟΥ» ήταν το επιφώνημα που συνόδευε κάθε φορά που ανέφερε ότι ασχολείται με τη χημεία, ένα «ίου» που έκρυβε απέχθεια, αηδία. Κάπως έτσι ο συγγραφέας Βαγγέλης Νάστος, αποφάσισε να απενεχοποιήσει την χημεία με την εξαιρετική συλλογή ιστοριών του που φιλοξενούνται στο βιβλίο «Είναι ζήτημα ΧΗΜ…ΙΟΥ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell.
Ιστορίες τρομακτικές αλλά και με χιούμορ, που κάνουν τον αναγνώστη να αναρωτηθεί πόση δόση υπερβολής μπορεί να περιέχουν ή αν όντως έχουν συμβεί. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αρχίζει να εκτιμάει λίγο περισσότερο τη χημεία με κάθε νέα ιστορία, με κάθε νέα περιπέτεια που σχετίζεται με κάποιο στοιχείο που βρίσκεται στη φύση.
Εξάλλου και ο συγγραφέας μέσα από μια ερωτική απογοήτευση αγάπησε τη χημεία. Αυτό συνέβη, όταν ακόμα ιδιαίτερα νεαρός, γέμισε το σπίτι με αναμμένα κεράκια και ρομαντική διάθεση, περιμένοντας το κορίτσι των ονείρων του. Αυτή όμως δεν δίστασε να τον κατηγορήσει ότι πήγαινε να την δηλητηριάσει, αφού τα αναμμένα κεριά, που δεν προέρχονται από το κερί της μέλισσας, εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα φορμαλδεΰνη, γνωστή καρκινογόνα ουσία.
Μπορεί δυστυχισμένος να την είδε να φεύγει από το φωταγωγημένο με κεράκια σπίτι του, αλλά υποσχέθηκε ότι δεν θα επέτρεπε ποτέ ξανά στον εαυτό του να χάσει κάποιον εξαιτίας της χημείας. Και μπορεί ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι το δηλητήριο της οχιάς μπορεί να είναι και θανατηφόρο, πόσοι όμως γνωρίζουν ότι και το νερό μπορεί να αποτελέσει δηλητήριο; Διότι «η δόση κάνει το δηλητήριο». Ακόμα και οι μπανάνες μπορούν να σε σκοτώσουν. Πόσες όμως θα πρέπει να φας με τη μία για να συμβεί αυτό;
Ο κόσμος είναι γεμάτος δηλητήριο και κινδύνους. Όλα όμως υπάρχουν πολλοί τρόποι να τα δεις. Και η χημεία μπορεί να είναι όχι μόνο διασκεδαστική αλλά και έμπνευση για λογοτεχνική δημιουργία. Ο Βαγγέλης Νάστος το αποδεικνύει, σε ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο και διασκεδαστικό βιβλίο.
