«Καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται». Αυτό δεν ακούμε συνήθως; Μήπως θα ήταν ορθότερο να πούνε, «Καταδικάζουμε τη βία, εφόσον μας βολεύει η προέλευσή της και δεν μας χαλάει το αφήγημά μας»; Γιατί εδώ και χρόνια, αυτό είναι που βλέπουμε να γίνεται.
Δηλώσεις χωρίς αξία, που έρχονται παρέα με μια ιδιαίτερα απλουστευτική ρητορική, που μας ζητάει σε βαθμό απαίτησης σχεδόν, για ακόμη μια φορά, να πάρουμε θέση! Με τους «μπάτσους» που έδειραν τον πολίτη ή με τον πολίτη, που πρασίνισε σαν τον Hulk και έδειρε τους «μπάτσους»;
Όσο και να αγωνιούνε να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα, πιστεύετε εσείς, ότι τα εγκληματικά άτομα που επιχείρησαν να σκοτώσουν τον αστυνομικό στη Νέα Σμύρνη, είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, που αγανάκτησαν με τα πάντα στη ζωή τους σήμερα και ξέσπασαν, με αφορμή τον απαράδεκτο ξυλοδαρμό ενός πολίτη, στην ίδια περιοχή, λίγες ημέρες πιο πριν; Ή μήπως ο πολίτης που είδαμε στα βίντεο άλλων πολιτών, που ξυλοκοπήθηκε αναίτια από κάποιους αστυνομικούς, αποτέλεσε τέτοιο κίνδυνο για την ασφάλεια όλων μας, που «άξιζε» και ένα χέρι υπέρμετρου ζήλου ή ξύλου, αν προτιμάτε, πριν την προσαγωγή του; Εάν χρειαζόταν πραγματικά να γίνει κάτι τέτοιο.
Για αυτούς τους αστυνομικούς πάντως, μεγαλύτερος κίνδυνος αποτελεί η ίδια τους η βλακεία, μιας που στην εποχή μας,(και ευτυχώς να λέμε), μαζί με κάθε μάρτυρα, έρχεται και ένα smartphone,που μπορεί να μεταδώσει live σε κάποιο Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης, αυτά που βλέπει και ο ίδιος. Μην βγαίνουν λοιπόν εκ των υστέρων, να διαψεύσουν αυτά που καταγράφηκαν και είδαμε ανεπεξέργαστα. Δεν θα κερδίσουν συμπάθειες, ειδικά όταν οι κοινωνικοί αυτοματισμοί στην Ελλάδα, ζητάνε πρώτα από τα όργανα της τάξης να αποδείξουν την αθωότητά τους, για να γίνουν πιστευτά. Οι εποχές όπου στην παράσταση του καραγκιόζη στην πλατεία του χωριού, πρώτη σειρά στα καθίσματα θα έπιαναν ο Παππάς, ο Δάσκαλος, ο Κοινοτάρχης και ο Χωροφύλακας, έχουν παρέλθει προ πολλού. Και αυτό, σας το γράφει κάποιος, που πιστεύει ακράδαντα στην αναγκαιότητα της ύπαρξης θεσμών, νόμων και κανόνων, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε σαν κοινωνία.
Προϋπόθεση βέβαια είναι, να εφαρμόζονται αυτοί οι νόμοι και σίγουρα όχι, κατά περίπτωση.
Όλα αχταρμάς! Και αυτά που έγιναν στη Νέα Σμύρνη, κάποιοι πήγαν να τα μπλέξουν με τον ισοβίτη κατάδικο, καταδικασθέντα για σειρά φόνων που είχε διαπράξει, επειδή σαν τους συνταγματάρχες το 1967, (άλλοι ισοβίτες από εκεί ή μήπως ήταν θανατοποινίτες…), νόμιζε πως σκοτώνοντας, έκανε «επανάσταση». Στην δε κατάληψη της πρυτανείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, βουλευτής της αντιπολίτευσης, πρώην συμβασιούχος «καθαρίστρια», (για να βολευτεί και αυτή κάπου – με τόσο υποτιθέμενο προσωπικό στην «καθαριότητα», αυτή η χώρα θα έπρεπε να λάμπει!), στο ενδεχόμενο αστυνομικής παρέμβασης για την εκκένωση του κτιρίου, δήλωσε ότι,«δεν έχει θέση η βία, στα πανεπιστήμια μας».
Δήλωση που έγινε, κάτω από ένα πανό συμπαράστασης, στον καταδικασθέντα δολοφόνο…
________________________
Για να μην πείτε όμως ότι απλά σχολιάζω και χρησιμοποιώ τον χώρο της εφημερίδας για να δώσω βήμα στις δικές μου απόψεις, θα του δώσω μια περιστροφή του κειμένου, σαν να παίζουμε μπουκάλα και το μπουκάλι θα δείξει… τα δικά μας εδώ, τα τοπικά!
Στην οδό Αίαντος λοιπόν, χαμηλά, εκεί που κάποτε χώριζε η Κηφισιά από τη Νέα Ερυθραία, αλλά τώρα, όλα αχταρμάς και εξομοίωση δια της παρακμής, κάποιος, με προφανώς πειραγμένο το μυαλό του, πήγε και έγραψε ένα σύνθημα, ζητώντας μας να δείξουμε αλληλεγγύη, στον καταδικασθέντα εν λόγο δολοφόνο. Sorry, δεν θα γράψω το όνομά του. Σαν πολύ προβολή δεν χαίρει, αντί να χαθεί στο σκοτεινό του κελί και στη μνήμη μας;
Ο φονιάς αυτός, δεν έκανε κάτι καλό για την κοινωνία μας. Μόνο κακό έκανε. Δεν ήταν «επαναστάτης» και ακόμα και να ήταν, που δεν ήταν, δεν είναι όλοι οι επαναστάτες απριόρι καλοί. Ξέρω ότι στην Κηφισιά, στον δημόσιο λόγο, έχουμε μια λογική «ανεκτικότητας». Ανεχόμαστε, ακόμα και τα παράλογα, για να μην χαλάσουμε τις καρδούλες μας, αρκεί να μπορέσουμε να κάνουμε όλοι μας τη δουλειά μας. Έτσι, δεν θα σβήσουμε ποτέ τα οπαδικά συνθήματα από τον δημόσιο χώρο, ακόμα και αν προάγουν τη βία. Δεν θα αμφισβητήσουμε τις ακραίες ιδεολογίες. Δεν θα πάρουμε θέση, ακόμα και αν προσβάλλεται ξεκάθαρα η λογική, το δημόσιο αίσθημα και το συμφέρον των Δημοτών και της πόλης μας. Δεν θα πάμε ποτέ… να «μπλέξουμε».
Τα συνθήματα υπέρ αυτού του φονιά, έχουν την ίδια χυδαιότητα με τα συνθήματα υπέρ της εγκληματικής οργάνωσης που καταδικάστηκε πρόσφατα, έχουν την ίδια χυδαιότητα με το σύνθημα που πήγαν και έγραψαν στο εγκαταλελειμμένο κτίριο αντικριστά από τον Βασιλόπουλο της Εθνικής οδού, που λέει ότι, το ΚΥΤ στη Μόρια, είναι το ελληνικό «Auschwitz». ΚΥΤ στη Μόρια δεν υπάρχει πια, κάηκε. Αλλά κακώς δεχόμαστε την εξομοίωση του μεγαλύτερου εγκλήματος που βίωσε ποτέ η ανθρωπότητα, με το κέντρο υποδοχής προσφύγων της Λέσβου και των Ελλήνων πολιτών, με τα άρρωστα μυαλά των ναζί, που σχεδίασαν και εκτέλεσαν το αρρωστημένο αυτό τους σχέδιο. Υπάρχει και λόγος που επέλεξαν αυτό το κτίριο για το απαίσιο τους σύνθημα.Προφανώς, ήθελαν να σοκάρουν την «μπουρζουαζία» που πάει στο σούπερ μάρκετ για να κάνει τα ψώνια της. Το κατάφεραν! Εμένα πάντως με σοκάρει, η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την έννοια, των στρατοπέδων εξόντωσης.
Μήπως λοιπόν, θα ήταν ένα βήμα μπροστά για όλους μας, να συμφωνήσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς, ο Δήμος, να παρεμβαίνει και να σβήνει, κάθε σύνθημα που μας προσβάλει, κάθε φωνή του παραλόγου, κάθε μουντζούρα που προάγει τη βία, σε όποια μορφή και να έρχεται. Οπαδική, κομματική, φανατισμένη… Όλοι μαζί, μια φωνή, σαν μια απάντηση της λογικής, στις φωνές και την τρέλα των ημερών μας! Για να πέσουνε λίγο, εδώ τουλάχιστον στην πόλη μας, οι τόνοι. Και αν σβήσουν και κάνα ατάλαντο ορνιθοσκάλισμα μαζί, διπλό το όφελος!
Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα, μια τέτοια εισήγηση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Όποιος και να την κάνει.Έχει δεν έχει για προγονό, κάποιον «ημιπιτσιρικά»…
ποδηλάτης ανοιχτομάτης
