“Πλάι στους προσφυγικούς καταυλισμούς, η Αθήνα πρόβαρε τα δυτικότροπα ρούχα της, προσπαθώντας να κλέψει λάμψη από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. […]. Όσο αντιφατικό και αν ακούγεται, την εποχή που η ανέτοιμη Ελλάδα υποδεχόταν χιλιάδες ξεριζωμένους, στο Κεφαλάρι κτίζονταν ήδη υπερπολυτελή ξενοδοχεία… ” (Σελ. 60).
” Εις περίβλεπτον θέσιν του Κεφαλαρίου και επί του μαγευτικού καταφύτου υψώματος, παρά την ρεμματιάν, κείται το Ξενοδοχείον Κόκκορη. […]. Το Όλον Ξενοδοχείον διαθέτει σήμερον περί τα 52 δωμάτια άνετα, ευάερα, ευρύχωρα και υγιεινά και με τελείαν επίπλωσιν, περατούμενον δε, θα έχη 110 δωμάτια… ” (Σελ. 72-73). “… συνήθιζαν να απολαμβάνουν το τσάι τους στα δύο ζαχαροπλαστεία της εποχής, ποτέ στου Σεργιάννη, πότε στο “Διεθνές” των αδελφών Μιλάνου, εκεί που συγκεντρωνόταν η κηφισιώτικη αστική τάξη του Μεσοπολέμου… ” (Σελ. 81). ” Η Μητρόπολις (Κηφισιάς, στα χρόνια της κατοχής) παρέμενεν ανοικτή ημέραν και νύκτα παντί το αιτούντι. Το τηλέφωνο του επισκόπου (Ιάκωβος Βαβανάτσος) ήτο εις την διάθεσιν των πάντων”.(Σελ. 275).
Αυτά και πολλά άλλα…Παρασκευή 18 Νοεμβρίου, ώρα 19.00
Αίθουσα εκδηλώσεων ISA (πρ. Ξενοδοχείο Κόκκορη, μετέπειτα Ολυμπος)
Πλ. Κεφαλαρίου, Κηφισιά
Κώστας Αγγελής: ” Μιχαήλ Μάνος (1898-1944), Η ζωή, το έργο και η θυσία ενός αληθινού πατριώτη”, εκδ. Historical Quest
