Ο Μάιος μας έρχεται! Εμπρός, βήμα ταχύ,
να τον προϋπαντήσουμε στην Ανθοκομική!
Μεθυστικές οι ευωδιές, το αίμα μας κοχλάζει –
αααχ, ο σουλτάνος Ερντογάν βαριά αναστενάζει.
Με τον Μεγάλο Βλαντιμίρ τον τσάρο τακιμιάζει
και τα παστά του Βόσπορου ψαράκια κάνει χάζι.
Τα βλέπει, λέει, σαν εγγονούς Ελλήνων καμικάζι,
μα τον λεοντόκαρδο Γραικό Καμμένο δεν τον σκιάζει.
Τι κι αν φρεγάτες τούρκικες να εφορμούν προστάζει
και στους ταγμένους του οπαδούς κρουνούς σορόπια τάζει;
Ο Πάνος ο ατρόμητος δειλό τον ανεβάζει
κι άμα τα πάρει στο κρανίο, τρελό τον κατεβάζει.
Φορών στολήν παραλλαγής χαμόγελα μοιράζει
και ιαχές πολεμικές υπερηφάνως κράζει,
ώστε να μην ξεγελαστεί καμμία στρατιωτίνα
και τον περάσει, προς Θεού, για … ανάερη μπαλαρίνα,
όπως μας διαβεβαίωσε και ο δεινός ξεπέτας,
ο εύψυχος του Γκλέτσου κολλητός, Δημήτριος Βέττας.
Μαγκιά! Σ’ όποιον αρέσουμε, κι αν δε γουστάρεις, ξίδι!
Πώς; Άλλα λέει ο Κοτζιάς; Τί λες, μωρ’ ευπατρίδη;
Ασ’ τον αυτόν με αγκαλιά τον Ντάτσιτς να διαπρέπει
ως αοιδός ισάξιος του Νταλάρα, έτσι πρέπει!
Μη μου θυμώνεις, μάτια μου, που άδεια έχω τσέπη.
Τα σπάω όλα ενώ γλιστρώ υπό του Μάο τη σκέπη,
και άσε τον πρωθυπουργό προς τη Λαγκάρντ να ρέπει.
Την ημετέραν τακτικήν άναρχον πνεύμα διέπει:
Αν θέλεις, κακομοίρη μου, να βρεις τα δίκαιά σου,
μη γνώτω η αριστερά τί ποιεί η δεξιά σου!
Κι αν πάρουν κανα δυο νησιά, που λέει κι ο Ζουράρις,
πάλι με χρόνια και καιρούς θα τους τα ξαναπάρεις,
μα δύνασαι εν τω μεταξύ σε σπίτια να μπουκάρεις –
μπερδέψαν αυτοάμυνα, βλέπεις, μ’ αυτοδικία.
Γι’ αυτό, γατί μου, πρόσεχε μην κάνεις τη βλακεία
το βιός σου να υπερασπιστείς και το έρμο το παιδί σου!
Γύρνα πλευρό αν κουκούλα δεις, τεντώσου και κοιμήσου,
μην ερθει ο Τόσκας και σου πει: βρε γέρο, άει τσακίσου!
Δε ζεις σε κόσμο αγγελικό. Τον Κύριλλο θυμήσου,
Μητροπολίτη Κηφισιάς, τον Χόκινγκ να καρφώνει
ως άθεο, κι από έπαρση ο ίδιος να φουσκώνει,
κι ο Μπακογιάννης τον καπτάν Ερμή ν’ αποθεώνει.
Οι χρήστες του φατσοβιβλίου τον Ζάκερμπεργκ ξεσκίζουν
για διαρροή στοιχείων προσωπικών, μα συνεχίζουν
οι ίδιοι σχόλια ξέκωλα στο δίκτυο ν’ ανεβάζουν –
ε, φταιν μετά οι κάγκουρες που χαρωποί οργιάζουν;
Πόρτες βαριές μα ορθάνοιχτες ασμένως παραβιάζουν,
τρυπώνουν στα κιτάπια σου κι οικειοθελώς σε βιάζουν.
Χωρίς νερό οι Σαλονικείς, βρωμύλοι κορακιάζουν.
Εμένα πάντως ολ’ αυτά σε υποψίες με βάζουν.
Όταν ξεκατινιάζονται Λετίθια με Σοφία
τη γκρικ βασιλομήτορα, στην όλβια Ισπανία,
και βρίζει τη Βουλή ο Φωκάς – γουστάρει μπανανία; –
ε, κάφτονε κι αυτόν μαζί, γλυκιά μου Ανταρσύα,
παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλιοκενωνία!
Τι περιμένεις απ’ τον Χίο, τον αρχιβολεψάκια
που, ωιμένα, πάλι μάταια τον ψάχνουν τα μπατσάκια;
Με όλους θα λογαριαστεί και θα επικρατήσει,
όταν ο Αλέξης ψάρακα στην Τήλο διεμβολίσει,
ο Τέρενς Κουίκ απ’ το Άφρικα τη σκόνη καθαρίσει
και Σώζοντα Παλαίστρο Χάρο ο Γιλντιρίμ ψηφίσει.
Φρίξος ο Κηφισόγατος:
Αναπλαισιώνονται, σου λέει, εκ νέου οι συντάξεις.
Κατάσχεση ρευστών; Ποτέ! Αφαίρεση αν μας τάξεις,
χαλάλι, πάρε αφέντη και τα καναπεδάκια μας,
φτάνει στη νήσο Ανθρωποφάς να ψήνουμ’ τα σουβλάκια μας,
μα μη ζητάς τα τίμια τα ψηφαλάκια μας.
Ε, όχι να ξουρίσουμε και τα μουστάκια μας!
