Γράφει ο Γιάννης Π. Μελάς
Με ελάχιστες κατά τη γνώμη μου εξαιρέσεις προερχόμενες από καταξιωμένους Δημοτικούς και Κοινοτικούς Συμβούλους ή υποψήφιους Συμβούλους, οι υπόλοιποι, ως εποχιακοί χαμαιλέοντες ξεκίνησαν πρόσφατα και πάλι τους γραφικούς χρωματικούς τους μιμητισμούς, εν όψει του αγώνα της επιβίωσής των περί τα κοινά.
Έτσι λοιπόν φόρεσαν τις στολές της καινούργιας τους παραλλαγής και ξεχύθηκαν στο κυνήγι της πολύτιμης ψήφου που σε ορισμένους θα τους δώσει και πάλι την ευκαιρία να προσπαθήσουν να μας δείξουν το πόσο λατρεύουν ετούτον τον τόπο και το πόσο επιθυμούν να ξεκινήσουν για τη σωτηρία της πόλης. Θα βγουν που λέτε αυτοί οι ορισμένοι γίγαντες της δημιουργίας από την αδράνεια του χειμώνα και τη ραστώνη του καλοκαιριού και το μόνο που αναμένουν από εμάς τους υπόλοιπους είναι την ποθητή ψήφο που έτσι και την αρπάξουν θα ξεκινήσουν τα …θαύματα!
Αυτά για τους ως άνω, διότι οι άλλοι που ανήκουν στον αντίποδα και γνωρίζουμε ότι επί χρόνια μας προσφέρουν απ’ την καρδιά τους την ικανότητα και τη φιλοτιμία τους, την αίσθηση της συνέπειάς τους και είναι δείγματα εργατικότητας και πολιτισμού, δυστυχώς μετριούνται με μονοψήφια ποσοστά τοις εκατό.
Οι χαμαιλέοντες όμως που λέτε, με τους νέους, πρόσφατους αλλαγμένους δημοτικούς χρωματισμούς τους, περιφέρονται μέσα στον χώρο αυτό αλλά-προσοχή- περιφέρονται από τον Άννα στον Καϊάφα, ανάλογα με τους ούριους ..” καρεκλανέμους” της εποχής, μέχρι η μπίλια να καθίσει στο σημείο από το οποίο θα τους βολεύει να ξεκινήσουν τη .. μεγάλη τους θυσία για την αποθέωση της σωτηρίας της πόλης μας!
Πάντως θεωρώ ότι μπορούμε να διέλθουμε από εδώ και μέχρι της εκλογές, μια σχετικά διασκεδαστική εποχή εάν προσθέσουμε λίγο χιούμορ γύρο από τα τρέχοντα σ’ αυτήν την περίοδο. Άνθρωποι που λέτε, των οποίων τη φωνή είχα να ακούσω ίσως και χρόνο, συναγωνίζονται ποιος θα πρωτοπάρει τηλέφωνο για να ρωτήσουν για τη δόξα τω Θεώ, καλή μου υγεία και όταν βεβαιώνονται γι’ αυτό, παίρνουν βαθιές εισπνοές ανακούφισης, τέτοιες, που αναγκάζομαι κι εγώ να συγκινούμαι με τη συναισθηματική τους φόρτιση! Άλλοι πάλι τηλεφωνούν πολύ αργά τη νύχτα και σε ξυπνούν για να σου ζητήσουν συγνώμη και να σου πουν πως τους ήταν αδύνατο να μην σου ευχηθούν τέτοια μέρα που γιορτάζεις, διότι αν δεν προλάβαιναν θα τους ήταν αδύνατο να τους πάρει ο ύπνος χωρίς να σου ευχηθούν! Άλλοι μπαίνουν κατ’ ευθείαν στο ψητό και σου ζητούν την ψήφο σου με το” καλημέρα” με τόση βεβαιότητα ότι σε έχουν εξασφαλίσει, μιας και στις προηγούμενες εκλογές τους είχες και τότε ψηφίσει. Έλα όμως που ανακαλύπτεις ότι από τότε μέχρι τώρα «την έχουν κάνει” από το παλιό τους στρατόπεδο και ήδη έχουν προχωρήσει στον επόμενο αγαπημένο, αυτόν που λίγο πριν έβριζαν ή κατηγορούσαν με τον χειρότερο τρόπο!
Ένα άλλο διασκεδαστικό παιχνίδι είναι η εμφάνιση των υποψηφίων στις σελίδες των τοπικών εφημερίδων, με φωτογραφίες σπαρακτικές που τους εμφανίζουν με πόζες και στιγμιότυπα πολλών περασμένων δεκαετιών. Εκεί ολοκληρώνεται και η έννοια του αδυσώπητου παρελθόντος του “Μια φορά κι έναν καιρό!» Τι να κάνουμε όμως; Όλα για την εξουσία και με σύμμαχο το καμουφλάζ αλλά και το άφθαστο χαμόγελο όπως γίνεται σε διαφημιζόμενες οδοντόκρεμες και μάλιστα, με χαμόγελο εικοσιτετραώρου διάρκειας που αυτοί και αυτές ξέρουν με τι προσπάθεια το αντέχουν από το πρωί μέχρι τη νύχτα για να γίνονται πιο “τραβηχτικοί!
Μ’ αυτόν τον οπλισμό λοιπόν ξεχύνονται στον αγώνα της ψήφου που οδηγεί στην περίφημη καρέκλα της “δημιουργίας”. Σου τάζουν για πολλοστή φορά δεκάδες καλούδια όπως: Ελεύθερα πεζοδρόμια που τελικά δεν μπορείς να διαβείς και που θυμίζουν βουνοπλαγιές, έπονται πινακίδες δρόμων που μετατρέπονται ραγδαία σε αόρατες, σου υπόσχονται νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, αυτές που κάποιος παλαιός αντιδήμαρχος τις υπέγραφε κάποτε ως “κυκλοφορικές”!! Άλλοι σε διαβεβαιώνουν ότι εάν τους ψηφίσεις θα έχεις πλήρη ασφάλεια, τέτοια, που ίσως δεν θα ξαναχρειασθείς κανένα μέτρο ασφαλείας διότι εντεύθεν θα ζεις σ’ έναν παράδεισο Αγγέλων τύπου Εδέμ. Πληροφορούμαι ότι ορισμένοι ακούγεται να υπόσχονται ότι και πάλι, σύντομα θα πίνουμε τον καφέ μας στην «Αλάσκα» και ότι θα εμφανισθεί και το θρυλικό παγωτό- το περίφημο- “Φλαμπέ” για όσους ..τρίτης ηλικίας πια, το θυμούνται. Συμπτωματικά θυμήθηκα εν τω μεταξύ και μια λεπτομέρεια: Άκουσα π.χ. ότι κάποιος υποψήφιος δηλώνει πως η πιάτσα ταξί στο Κεφαλάρι απέναντι από τα γραφεία τoυ Ιδρύματος Λάτση – που μάλιστα σηματοδοτείται με πινακίδα ιδιαίτερα εμφανή, πρόκειται -εάν εκλεγεί- να παύσει -λέει- να είναι μόνιμος σταθμός του κάθε Ι.Χ. που αγνοεί την πινακίδα και γράφει- ατιμώρητος-από ότι πληροφορούμαι- στα παλιά του τα παπούτσια την επίσημη πινακίδα παρκάροντας παράνομα . Υπ’ όψη πως αυτή η παρανομία κρατάει χρόνια τώρα και έχω την εντύπωση ότι ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά μέχρι στιγμής, ξεχνώντας βέβαια ότι ο δύστυχος οδηγός ταξί αγωνίζεται για τα προς το ζειν με σύμμαχο και αυτήν την πιάτσα που καταλαμβάνουν οι αναίσθητοι γιωταχήδες! Εύχομαι λοιπόν καλή επιτυχία στον υποψήφιο που θα εκλεγεί όταν με το καλό ασχοληθεί με το θέμα εάν δεν ξεχάσει εν τω μεταξύ την υπόσχεσή του.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να ομολογήσω πως έχω μεγάλη δυσκολία να επιλέξω -με ελάχιστες εξαιρέσεις- αυτούς που θα είχα το δικαίωμα να θεωρώ συνεπείς και ικανούς να αναλάβουν το βαρύ τους δημοτικό έργο. Πιστεύω πως χρειάζεται μεγάλη σοβαρότητα και επίμονη έρευνα πριν επιλέξετε το δρομολόγιό σας και πάντως, οι “γενικής χρήσεως χαμαιλέοντες» νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερης προσοχής.
Καλή επιτυχία!
