Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα είδηση που θα ήθελα να στείλω στους Κηφισιώτες από όλες αυτές που καταγράφω ζώντας τις ψυχρές ημέρες του φθινοπώρου στην Ευρώπη, είναι οπωσδήποτε η 39η Γενική Συνέλευση της UNESCO στο Παρίσι, που διήρκησε την περίοδο 30 Οκτωβρίου – 14 Νοεμβρίου.
Κύρια θέματα του Συνεδρίου, που συνέρχεται κάθε δύο χρόνια και είναι το ανώτατο αποφασιστικό όργανο της UNESCO, ήταν η εκπαίδευση, οι επιστήμες, ο πολιτισμός, οι επικοινωνίες, η συνεργασία των κρατών μελών για ειρήνη και την αποφυγή των πολεμικών συγκρούσεων, ο οικονομικός προϋπολογισμός και η κατεύθυνση για την επίτευξη αυτών των στόχων και ασφαλώς το θέμα της ισότητας. Η UNESCO είναι ο Εκπαιδευτικός Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών και ιδρύθηκε το 1945.
Στη διάρκεια του συνεδρίου, οι 3.000 αντιπρόσωποι των 195 χωρών που συμμετείχαν, καθοδηγήθηκαν από τους αντίστοιχους υπουργούς των τομέων που είχε ως αντικείμενο (Εξωτερικών, Παιδείας και Πολιτισμού πρωταρχικά, αλλά και άλλων).
Όσο αφορά την Ελλάδα η Εθνική Επιτροπή μας για την UNESCO βρισκόταν σε συνεργασία με 6 συναρμόδια Υπουργεία όπως είναι των Εξωτερικών, Παιδείας, Πολιτισμού, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος και το Υπουργείο Ανάπτυξης.
Αυτό όμως το θέμα που με απασχόλησε ιδιαίτερα το φετινό 39ο Συνέδριο της UNESCO είναι το θέμα της προόδου της εφαρμογής των πολιτικών ισότητας των φύλων που στη χώρα μας υπάρχει ειδική Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλλων με Ειδική Υπηρεσία Εφαρμογής Συγχρηματοδοτούμενων Προγραμμάτων στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Εμμένω στο θέμα της Ισότητας που αφορά τα δικαιώματα, την ισχύ και την κατανομή των πόρων επιβίωσης εργασίας, οικονομικής ανάπτυξης, πολιτικής επιρροής τρόπου και ανταμοιβής στην εργασία, στις προτεραιότητες και στους όρους ζωής ανάμεσα στα δύο φύλλα, στους άντρες και τις γυναίκες. Σε συζητήσεις που είχα με ειδικούς που παρακολούθησαν το συνέδριο, μου τόνισαν το θέμα της ρεαλιστικής εφαρμογής των μέτρων που παίρνονται στα συνέδρια, ακόμα και στα νομοθετικά σώματα. Οι αποφάσεις παραμένουν συχνά στα χαρτιά και δεν προχωρούν στην εφαρμογή τους, μένοντας πολλές φορές αντικείμενα αναλύσεων και έρευνας που δεν βρίσκουν ποτέ την εφαρμογή της.
Το Global Gender Gap Report που δημοσιεύει το ίδρυμα World Economic Forum φωτίζει μια άλλη τάση της ισότητας των φύλλων στις πλούσιες ανεπτυγμένες χώρες που η μονοκρατορία των αγορών και των χρηματοπιστωτικών κατεστημένων βρίσκονται σε ακατάσχετη έξαρση χωρίς να υπάρχει ανασταλτικός τρόπος ελέγχου τους. Για παράδειγμα η δημοσίευση που αναφέραμε βάζει σε πρώτη Θέση το Μπουρούντι και σε δεύτερη το Μπαρμπάντος και τρίτη τις Μπαχάμες ανάμεσα στις χώρες με τη μεγαλύτερη ισότητα στους τομείς συμμετοχής και δυνατοτήτων στην οικονομία. Όσο αφορά στον τομέα πολιτικής επιρροής πρώτη εμφανίζεται η Ισλανδία, όπου έχω ζήσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου εκεί και το γνωρίζω αυτό από πρώτο χέρι, δεύτερη έρχεται η Νικαράγουα και τρίτη η Ρουάντα.
Δεν είναι περίεργο χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου να ξεπερνούν στον τομέα ισότητας πλούσιες χώρες όπως τις ΗΠΑ, το UK, τη Γερμανία και τη Σουηδία; Όσο αφορά την πατρίδα μας όλοι γνωρίζουμε τη μεγάλη διαφορά ευκαιριών που χαρακτηρίζουν την ισότητα των φύλων που ισχύει στις οικονομικές εργασιακές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Για παράδειγμα παίρνω την τελευταία περίπτωση της ισότητας στην πολιτική επιρροή των Ελληνίδων στην πατρίδα μας. Από το 2006 μέχρι 2011 υπήρχε μια έστω ελάχιστη ετήσια αύξηση της πολιτικής παρουσίας των γυναικών όσον αφορά τον τομέα της ισότητας, από το 2011 που παρακολουθούσαμε έως τότε την εξέλιξη , ξαφνικά τέλειωσε και άρχισε η μείωση αυξάνοντας συγχρόνως η οικονομική κρίση και τα μνημόνια στον τόπο μας.
Στις αρχές Νοεμβρίου, το World Economic Forum WEF εξέδωσε την ετήσια διεθνή μέτριση της ισότητας 114 χωρών του κόσμου στους τομείς οικονομίας, Υγείας, Εκπαίδευσης και Πολιτικής δείχνοντας και εδώ την μικρή Ισλανδία των 330 χιλιάδων κατοίκων (άσχετο σχόλιο: μέσα σε αυτούς είμαι και εγώ και τα παιδιά μου), πρώτη παγκοσμίως στην ισότητα με τελευταία την Υεμένη, που η Σαουδική Αραβία τη βομβαρδίζει καθημερινά εδώ και τρία χρόνια χωρίς να αντιδρούν οι δυτικές χώρες του πλούτου που δεν τους ενδιαφέρει όχι μόνο η ισότητα των φύλλων, αλλά ούτε και η ζωή των αθώων παιδιών και γυναικών της Υεμένης.
Σκανδαλώδης είναι και η 37η θέση της Σουηδίας που συνεχίζει να επενδύει για την εκπαίδευση τα ίδια και περισσότερα ποσά σήμερα με αυτή τη χαμηλή θέση με όσα και την εποχή που ήταν μέσα στις τρεις πρώτες θέσεις.
Ακόμα πιο απίστευτη είναι 112η θέση της σκανδιναβικής αυτής χώρας στην ισότητα στον τομέα της Υγείας και της επιβίωσης, σύμφωνα με το WEF.
Συζητώντας το θέμα της ισότητας σε πολλές πλούσιες ανεπτυγμένες χώρες πολλοί μου λένε πως θα χρειαστεί να περάσουν 100 χρόνια πριν η ανισότητα ανδρών γυναικών ισοσταθμισθεί, αλλά το θέμα είναι αν μέχρι τότε θα εξακολουθούν να είναι πλούσιες και υπόσχομαι να το διευκρινίσω αυτό καλύτερα σε επόμενό μου άρθρο.
