Χριστούγεννα πλησιάζουν κι όλοι τρέχουν να προκάνουν.
Μετράς ευρώ, ξαναμετράς, για ρεβεγιόν δε φτάνουν.
Τα δυο ψωροχιλιάρικα, μωρέ, τι να σου κάνουν;
ρωτά αφελώς ο sans cravate, που κατοικεί στις λέξεις.
Τράβα στον αρχιπαπατζή τα ρέστα σου να παίξεις!
Δεν πα να μας ξετίναξε, να ρήμαξε το βιός μας;
Εγώ όλα του τα συγχωρώ, αφού είναι δικός μας.
Δεν πα η ένδοξος Ελλάς να ορμά στην κατηφόρα;
Ο Αλέξης εμφανίζεται σ’ όλα της γης τα φόρα
άνευ γραβάτας. Μ’ εννοείς; Κατάκτηση μεγάλη!
Επαίρομαι ως Έλληνας και η ψυχή μου αγάλλει
σαν τον Βλαδίμηρο ακούω να λέει: Σαχλαμάρες!
Μας κούφανες στις παπαριές και στις λοιπές φανφάρες!
Μακεδονία ξακουστή θα βγω να τραγουδήσω,
τον Ζόραν τον παλιόφιλο για να κακοκαρδίσω
που άγαρμπα τορπιλίζει των Πρεσπών τη συμφωνία –
αμ σ’ τα ‘λεγε ο Πάνος πως ο Ζάεφ είναι μαφία.
Πούν’ ο Κοτζιάς, ωρέ, τ’ αυτί του αχρείου να τραβήξει,
τον πρεσβευτή των ΗΠΑ ο Λεβέντης να επιπλήξει;
Ο Σαλονίκης Άνθιμος ευθέως υποστηρίζει:
η γη είναι επίπεδη, δε σειέται, δε γυρίζει,
πλανήτες άλλους αψηφά, δεν τους αναγνωρίζει.
Ψεύδονται όσοι τάχα μου εξερευνούν τον Άρη,
ουδέποτε Σοβιετικοί πατήσαν στο φεγγάρι.
Για ποιόν Κρικάλεφ μου μιλάς;
Ποιόν Άρμστρονγκ, ποιόν Γκαγκάριν;
Μετανοείτε, αμαρτωλοί, με του Θεού την χάριν!
Απ’ τον Παρασκευόπουλο, αδαείς, σοφία αντλείστε:
Πανεπιστήμια ιδιωτικά; Να μην το διανοείσθε!
Για την καταστροφή της γης υπεύθυνοι θα είσθε.
Σκάστε τσογλάνια, που ιδέες του Κούλη εισηγείσθε!
Μολόγα όσο είναι καιρός, πες μας τί έχεις κλέψει
μονάχος ή με σύζυγο, γαμπρό. Έχει στερέψει
η υπομονή του δίκαιου, ατσαλάκωτου Πολάκη,
που στο έντιμο σπαθί του δεν ανέχεται μυγάκι,
γι’ αυτό τρέχα στον Κούγια τον πανούργο να τα χώσεις,
Ριχάρδε Λεοντόκαρδε, τα ισόβια να γλιτώσεις!
Πούτιν, παρ’ το φεγγάρι, καλέ, και κάν’ το βέρα μου,
φίλε μου, άντρα στιβαρέ, γένος ξανθό κι αγέρα μου.
Εσύ κι αν είσαι γκόμενος! Μπροστά σου ένα ράκος
είναι ο γόης των λαϊκών των αγορών Κυριάκος,
αλλά κι ο ασυμβίβαστος, ο Πάνος ο Καμμένος,
που ντύνεται αρχιναύαρχος με θυρεό, ο καημένος.
εξ ου και κάνει έρανο για γαλλικές φρεγάτες –
αυτά ακούν και χαίρονται του Παρισιού οι γάτες,
γι’ αυτό κι εσχάτως κίτρινα κοτσάρανε γιλέκα.
«Macron», σου λέει, «demission!» – πού ‘σαι, βρε Βεληγκέκα!
Τι λες; Δεν θέλουν ψίχουλα, μα όλη την μπαγκέτα;
Ανάθεσε στον Σόιμπλε να τους ρίξει δυο μπουκέτα
και να ‘ρθουν στο Ελλαδιστάν, να φαν’ ελιές και φέτα!
