Σφίξαν οι ζέστες, στους αγρούς ζορίζονται τα γίδια,
στις παραλίες και στις πλατείες μας πνίξαν τα σκουπίδια
και οι παρατασιούχοι θορουβούν – μια απ’ τα ίδια,
ο δε Καμμένος αναρτεί γραβάτες μ’ εικονίδια
που απεικονίζουν πέη με φρεσκοψημένα αρτίδια
αλλά τον γιό του ενοχοποιεί, και στέλνει στα τσακίδια
όσους χυδαίους τους ΑνΕλ τους βλέπουν σα βαρίδια.
Δεν μ’ άφηναν να κοιμηθώ του Παναή τα κλέη.
Στο Ελλαδιστάν ο έντιμος οικογενειάρχης κλαίει
ενώ ο κομματικός φελλός χορτάτος επιπλέει
σε μουλωχτό δυσώδες βοθροκάναλο που ρέει
μπρος στη Βουλή, μα τί τα θες; Οι ωραίοι έχουν χρέη
κι ο μη διαθέτων τα κονέ, ας πρόσεχε τί λέει!
Μην είδατε τον Παναή; Σ’ ενα μαντρί τον είδα
με παπιγιόν ν’ αποπλανεί μια τρελαμένη γίδα.
Εγώ ως διαπραγματευτής δεινός δοκιμασμένος,
στον Σόιμπλε πήγα για μαλλί μα βγήκα κουρεμένος,
κι ενώ από την Άνγκελα περίμενα πεσκέσι
γραβάτα από μετάξι που και στον Μακρόν ν’ αρέσει,
οι ξένοι με κορόιδεψαν και μου φορέσαν φέσι.
Σα να μη μου ‘φτανε αυτό, τουιτάρει ο Βενιζέλος
πως μια σαλιάρα μου ‘πρεπε – τα τρολ δεν έχουν τέλος.
Μου ‘γινε φιόγκος στο λαιμό του ονείδους μου το βέλος!
Ε, μου ‘κατσε και μια στραβή, που λέει κι ο Μπαλάφας,
ο συνετός πολιτευτής, ο βασιλιάς της γκάφας.
Ακόμα κι ο Παππάς βρισιές τουιτάρει κατά λάθος –
αυτός δεν είναι άνθρωπος, θεϊκό διαθέτει πάθος!
Ας όψονται οι φιλελέ, του Κούλη οι ψωραλέοι,
του Σταύρου οι εκσυγχρονιστές, εν γένει πειναλέοι –
δε βλέπεις που αδυνάτισεν ο σύντεκνος; Θα ψήσω
σανό μ’ ερίφι, άρρωστε, να ‘ρθείς να σε ταϊσω.
Φάε εσύ να στυλωθείς κι ασ’ τη Ραχήλ να λέει!
Φάε γιατί καραδοκούν γαβρόγλιοι ρωμαλέοι
οι φοιτητοπατέρες μας, ελεύθεροι κι ωραίοι
να πυρπολήσουν τα ΑΕΙ, κι αθίγγανοι νεολαίοι
να κατακτήσουν τα ΤΕΙ ως μετεξετασταίοι.
Στο Καστελλόριζο θα πάω, με Γιώργη και με Φώφη,
των δανειστών να πνίξω τον κατηραμένον όφη.
Το τυχερό το χαϊμαλί μαζί μου θε να πάρω
που το φοράει ο Λε Μερ και δε φοβάται χάρο.
Απ’ την ωραίαν Αμοργό μια νύχτα θα σαλπάρω.
Κάλλιο να γίνω μαραγκός στην τιμημένη Πάρο,
παρά ως κούφος πρύτανης τηβέννους να λανσάρω
και ως κακός πρωθυπουργός σαλιάρες να προβάρω.
Τον αρκαντάς τον Γιλντιρίμ γερά θα προμοτάρω
ως τέλειο συνομιλητή. Μηχανικοί κι οι δύο
επιφανείς, διαθέτοντες κι αποκοτιά και μπρίο,
λύση θα βρούμε θετική μαζί με Νετανιάχου
στο θέμα των αεραγωγών. Μια συμφωνία – άχου! –
θα υπογράψω ιδανική στο κάστρο του Μονάχου,
αλλά κι αν κάτι πάει στραβά, πάντα μπορώ εν τέλει
να τρέξω για βοήθεια στον καλόγερο τον Τέλη.
Φρίξος ο Κηφισόγατος:
Όταν ο Σάκης ο Ρουβάς την ευλογία ζητάει
του παναγίου Τζερόνιμο προτού κουφέτο φάει,
όταν κοτζάμ Ρέινα Σοφία λείψανα προσκυνάει
στη Σάντα Μπάρμπαρα, γιατί εμένα να χαλάει
σε θεϊκές δυνάμεις για βοήθεια να προστρέχω;
Πώς στον Καζάκο να εξηγώ, στο ευρώ πως συμμετέχω;
Πώς στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ να πω, τον Τραμπ πως δεν αντέχω;
Πώς να ελέγξω τη Ζωή αν αρωγή δεν έχω;
Στο Δίστομο, αν των Γερμανών τον πρέσβη τραμπουκάρει,
που θάβρω Γλέζο να της πει: Άραξε, που να πάρει;
Γι’ αυτό μ’ ευλάβεια προσκυνώ του Άνθιμου τη χάρη!
