Τι κι αν διαμένω Κηφισιά, κι είμαι κοτζάμ θρεφτάρι;
Τι κι αν διαθέτω sushi bar στο λούμπεν Κεφαλάρι;
Εγώ είμαι γάτος λαϊκός, της Θεανούς καμάρι,
και κοκαΐνη τους αστούς ποτίζω, με το φτυάρι.
Από ψιψίνα αδoύλωτη γεννήθηκα στ’ Αλώνια
και πειναλέων ανδρώθηκα μέσα στην καταφρόνια,
μα γλείφοντας και έρποντας άλωσα τα σαλόνια!
Μ’ ανάρχες δικτυώθηκα στου Τσοχατζό τα χρόνια,
μα όταν το βαθύ Πασόκ πλακώσαν στα καψώνια,
έγκαιρα μεταπήδησα στου Σύριζα τα ψώνια.
Αφήνοντας ξοπίσω μου την ένδοξη αλητεία,
εσχάτως μετακόμισα σε λοφτ στην Πολιτεία
που απ’ τους εφόρους λαϊκή θεωρείται κατοικία,
εξ ου κι από πλειστηριασμούς τυγχάνει προστασίας,
ελέω της των μπάχαλων μνημειώδους αφασίας.
Το παίζω και απόγονος αγωνιστών του εμφύλιου
και τη φωνή μου ενώνω με τη φλογερή Μποφίλιου
που δεν γουστάρει τη στυγνή ευρω-δικτατορία.
Ο κλήρος δεν της κάθισε στη φορολοταρία –
πένεται κι επαφίεται στων φαν της τη λατρεία.
Του Βελουχιώτη καίγεται να γίνει ηγερία
κι εναγωνίως προσδοκά ν’ αναδυθεί ο ηγέτης
που θα την βγάλει στα βουνά, ως νεφεληγερέτης.
Τη βρίζουν οι αντιδραστικοί πως είναι χαζοβιόλα,
μα εγώ εντόνως διαφωνώ: Νατάσα, δώσ’ τα όλα,
ωσάν τον εμβληματικό, αξέχαστο Τσοβόλα!
Με τη Ζωή συντάσσομαι, κοπέλα από σπίτι:
ληστής θα γίνω Τραπεζών – go back, ρουφιάνε θύτη!
Κανένα σπίτι … λαϊκό στα χέρια τραπεζίτη!
Και αν ξεμείνω από ρευστό, πάντα υπάρχει λύση:
“Me too” τουιτάρω εμφατικά. Στο Ζάππειο κάποια δύση,
ένας λεφτάς σεξουαλικά μ’ είχε παρενοχλήσει.
Παρήλθον έτη τριάντα οχτώ, μα το ενθυμούμαι ακόμα –
αν με χρυσώσει ο σάτυρος, κρατώ κλειστό το στόμα,
ή, σαν του Τσίπρα κολλητός, ας δώσει ένα μέρισμα,
να στρώσω την πισίνα, να βάψω το διαμέρισμα.
Όπως σωστά αποφαίνεται ο έμπειρος τσαρλατάνος,
μ’ όπλο την «good diplomacy” πορεύεται ο ζητιάνος –
γιαβάς γιαβάς, τσοκ τσοκ ζαμάν, που λέει κι ο Σουλτάνος.
Τη μούντζα ενώ ποινικοπεί ο Σπίρτζης ο λαοπλάνος,
λυτόν αφήνει ν’ αλυχτά τον Πιοτρ Κωνσταντινέα
που «μπιφτεκά» αποκαλεί τον Άδωνι. Ωραία!
Τώρα που οι ευρω-ανάλατοι μας κόβουνε τον γύρο,
πιένες τρελές θα κάνει το μπιφτέκι από χοίρο,
οπότε οι μεσάζοντες με Σαουδαραβία
γουρούνια θα εισάγουνε αβέρτα απ’ τη Συρία,
αφού εκεί την βρώσιν pigs μπλοκάρει η σαρία.
Όρμα λοιπόν, γατόνι μου! Ιδού η ευκαιρία!
Γουάου! Τα Χριστούγεννα οι ματσοί
στο Σαμουνί γλεντάνε,
μα σ’ αεροδρόμια φράγκικα οι Έλληνες βογγάνε.
Όξω απ’ το Σένγκεν κι αν βρεθείς, κακό μικρό θε να ‘ναι,
λέω ‘γω. Βλέπεις, καρντάσι μου, οι ανδρείοι δε μασάνε!
Ενώ αμέριμνοι οδηγούν, στο κινητό μιλάνε,
μπαζώνουν ρυάκια, ρέματα, χτίζουν και κονομάνε.
Βουτάν στις λάσπες, πάντα ομπρός, και πίσω δεν κοιτάνε,
μα έρχεται η ανάπτυξη. Τ’ ακούς; Άστα να πάνε!
Φρίξος ο Κηφισόγατος:
Σιγά μη φοβηθούμε, βρε, που λέει κι η Τασία.
Εμείς τα μέσα έχουμε στον όμορο Ανταρσύα
και στον γενναίο Ρουβίκωνα που ‘ναι παιδιά δικά μας.
Καλή σας νύχτα, κύριοι! Ας πιούμε στην υγειά μας!
