Βραβείο και έπαινος στην ποίηση για την Μαρία Καρδαρά

kardara-vrabeio1
Ο κ. Μαρκομιχάλης απένειμε το μοναδικό Βραβείο και τον Α' Έπαινο στην εκπληκτική ποιήτρια κα Καρδαρά Μαρία, της οποίας διακρίθηκαν και τα δύο ποιήματα που έστειλε

Μεγάλη διάκριση για την Κηφισιά η βράβευση της εικονογράφου και ποιήτριας Μαρίας Καρδαρά, η οποία απέσπασε το μοναδικό Βραβείο και Α’ Έπαινο για την Σμύρνη σε πανελλήνιο διαγωνισμό για τα 100 Χρόνια από την καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Την ανάγκη να διατηρηθεί άσβεστη η μνήμη της θηριωδίας που συντελέστηκε πριν από 100 χρόνια στη Σμύρνη που είχε ως συνέπεια το θάνατο αλλά και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, ως φόρος τιμής σε αυτούς που χάθηκαν, υπογράμμισε ο Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Πατούλης χαιρετίζοντας τη σχετική επετειακή εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η Περιφέρεια, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς και η Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, ο Γ. Πατούλης, στο κτίριο του ΕΒΕΠ.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσιάστηκε το βιβλίο του Ποιητικού  Διαγωνισμού με το θέμα «Η Καταστροφή της Σμύρνης», από  την Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, το οποίο εκδόθηκε με τη στήριξη της Περιφέρειας και απονεμήθηκαν διακρίσεις στους συμμετέχοντες στο διαγωνισμό.patoulis1

Τον κ. Πατούλη υποδέχθηκε στην εκδήλωση η Πρόεδρος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά Σ. Παυλάκου. Παραβρέθηκαν ο Αντιδήμαρχος Πειραιά Δ. Καρύδης, μέλη του ΕΒΕΠ και άλλοι.

kardara-paulakou1
Στη φωτογραφία η πρόεδρος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά κ. Σοφία Παυλάκου αριστερά με την ποιήτρια Μαρία Καρδαρά, που απέσπασε το 1ο βραβείο και την επίσης ποιήτρια Σούλα Βιολάρη

Οι βραβευθέντες ήταν οι κάτωθι:

  • ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΡΔΑΡΑ ΜΑΡΙΑ με το ποίημα «ΣΜΥΡΝΗ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 1922» ψευδ. ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ
  • Α’ ΕΠΑΙΝΟΣ ΡΟΥΣΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ με το ποίημα «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΒΑΡΚΑΣ» ψευδ. ΣΑΛΑΧΙ
  • ΚΑΡΔΑΡΑ ΜΑΡΙΑ με το ποίημα «Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ» ψευδ. ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ
  • ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ Ν. ΓΙΩΡΓΟΣ με το ποίημα «ΚΑΡΑΒΙ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΠΑΝΙ» ψευδ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
  • Β’ ΕΠΑΙΝΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΩΤΑ με το ποίημα «ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΒΛΕΜΜΑ» ψευδ. ΜΑΝΤΥ
  • ΦΙΝΙ ΓΕΡΑΡΔΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ με το ποίημα «ΣΜΥΡΝΗ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ ΠΑΛΙΟ» ψευδ. ΗΜΕΡΟΣ
  • Α ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με το ποίημα «ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ» ψευδ. ΦΟΙΒΗ
  • ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ-ΘΕΟΧΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ με το ποίημα «ΒΑΛΣΑΜΩΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ» ψευδ. ΕΛΙΣΣΩ Γ’
  • ΕΠΑΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ με το ποίημα «Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ» ψευδ. ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΠΠΑΣ

Στη φωτογραφία η πρόεδρος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά κ. Σοφία Παυλάκου αριστερά με την ποιήτρια Μαρία Καρδαρά, που απέσπασε το 1ο βραβείο και την επίσης ποιήτρια Σούλα Βιολάρη

Ο κ. Μαρκομιχάλης απένειμε το μοναδικό Βραβείο και τον Α’ Έπαινο στην εκπληκτική ποιήτρια κα Καρδαρά Μαρία, της οποίας διακρίθηκαν και τα δύο ποιήματα που έστειλε.

H Μαρία Καρδαρά έχει αγιογραφήσει και δωρήσει στο Κέντρο Μελετών της Μικρασιατικής Χερσονήσου (ΚΕΜΜΕ) την εικόνα του Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Βραβείο

xrysostomos1 «ΣΜΥΡΝΗ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 1922»

Μάννα κρύβε με…

Ουρλιάζουν θεριά..

Κόκκινο ποτάμι,

αίμα μάννα,

θάλασσα κόκκινη..

Κρύβε με…φοβάμαι

Ξένοι στο άλογα μας, με σπαθιά,

σα στάχυα μας θερίζουν..

Ουρλιάζουν θεριά οι Τσέτες

αφιονισμένοι Τούρκοι

σέρνουν το Χρυσόστομό μας.

Με κοίταξε μάννα δίχως μάτια…

– Φύγε παιδί μου φώναξε,

δίχως φωνή…

Μάννα έλα

στις βάρκες

μάννα πώς δε μιλάς;

Μάννα, ματωμένη μάννα, κρύβε με…

τα μαλλιά σου μάννα πήραν φωτιά

Πού να σ αφήσω;

Μάννα έρχεται πάνω μου

ο δράκος

που μού ‘λεγες…

πού’ ναι ο Άη Γιώργης μάννα;

– στη θάλασσα

μου φωνάζεις, δίχως μιλιά..

Πέφτω μάννα στη θάλασσα

σ’  αφήνω στην προκυμαία της Σμύρνης..

κόκκινη θάλασσα…

μάννα μου ήρθες;

έχεις φτερά;

αχ μάννα μου…

Α’  Έπαινος

«Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ»

Βουλιάζει το ποτάμι στην άμμο..

αποστάσαμε…

πόσο μακρύναμε απ τη θάλασσα μάννα;

χορεύουν τα ποντίκια στην παράγκα

έξω ο χωροφύλακας μας γράφει

στα κατάστιχά του..

ονειρεύομαι το σπίτι μας και ξυπνώ

τρίζουν οι λαμαρίνες,

μπαίνουν σκιές αδικοχαμένων..

μια κοινή μοναξιά μας ενώνει

ζουν αναμεσά μας..

τραγουδούν τη Σμύρνη τα μεσάνυχτα,

πόσο μακρύναμε απ τη θάλασσα μάννα;

εδώ όλα είναι ακίνητα

εδώ όλα βουλιάζουν

όπως το ποτάμι στην άμμο..

παλεύεις ολημερίς στα καμποχώραφα,

κι εγώ μονάχος σ άγνωστα μονοπάτια..

με συντροφεύουν τα πουλιά

και οι ελιές μάννα περπατούν

μαζί μου ως το σχολειό,

καρφωμένα μάτια πάνω μου,

μ ένα ανάθεμα στο βλέμμα..

με λογχίζουν μάννα τα λόγια τους..

όμως να ξέρεις απ το εικόνισμα

ακούω το τραγούδι της Σμύρνης..

Α..μάννα το βλέμμα του Εσταυρωμένου!

ήλιος και θάλασσα γαλάζια’

φεύγω στη προκυμαία μας..

φτεροκοπώ μαζί του’

Ανασταίνονται όλα..

Η Σμύρνη είναι μέσα μας!

‌Η Σμύρνη μάννα..