Πρεμιέρα επιτέλους για τις πωλήσεις των φυσικών χριστουγεννιάτικων δέντρων και η κρατική τηλεόραση επέλεξε στο ρεπορτάζ της να δείξει έναν παραγωγό, που βρέθηκε να πουλάει τα δέντρα του μέσα στα διοικητικά όρια του Δήμου μας. Κάπου στην Εκάλη. Αν διέκρινα καλά, μάλλον κοντά στο Εντευκτήριο.
Υπάρχει αρκετή παρανόηση σχετικά με αυτό το θέμα. Με τα έλατα, τα φυσικά χριστουγεννιάτικα δέντρα. Σχετικά με το «τί κάνει και τί δεν κάνει». Τί είναι καλό και τί καταστροφικό για το περιβάλλον. Πράγμα που σίγουρα δεν περιορίζεται μόνο στα δέντρα, μιας που τα Χριστούγεννα συνήθως, βγάζουμε τον πιο καταναλωτικό μας εαυτό.
Στα δέντρα τώρα. Πόσην ώρα μέσα στο ρεπορτάζ της ΕΡΤ και αφού ο παραγωγός εξήγησε, (όχι πολύ πετυχημένα – το πλαστικό δεν θέλει μόλις 40 χρόνια για την αποσύνθεση του), γιατί το προϊόν του είναι η πιο οικολογική επιλογή, στον καθιερωμένο πλέον χαβαλέ μεταξύ των παρουσιαστών στο στούντιο και της μαχητικής ρεπόρτερ στον δρόμο, στην ερώτηση αν θα πάρει ένα έλατο μαζί της για το σπίτι, με μια έκφραση που εμένα τουλάχιστον,μου φάνηκε λίγο αυτάρεσκη, είπε πώς όχι!Εκείνη, φυσικό δέντρο, ποτέ! Αφήνοντας μάλλον να εννοηθεί, ότι τα φυσικά δέντρα είναι για εκείνους που χε… που αδιαφορούνε για το περιβάλλον.
Ενίσταμαι κυρία ρεπόρτερ! Έχω περάσει και από τους Προσκόπους… Προσωπικά, δεν αδιαφορώ για το περιβάλλον! Ή τουλάχιστον, πιστεύω ότι προσπαθώ όσο γίνεται, για να μειώσω το περιβαλλοντικό μου αποτύπωμα. Ανακυκλώνουμε, κομποστοποιούμε, αποφεύγουμε το πλαστικό όσο μπορούμε και εγώ τουλάχιστον, μεγάλωσα με φυσικά χριστουγεννιάτικα δέντρα. Το ίδιο και οι γονείς μου.Το καραβάκι, τι να κάνουμε, δεν μας πάει, δεν είμαστε νησιώτες. Θα χρειαζόμασταν δραμαμίνη,ακόμα και για να το στολίσουμε. Αλλά όλα αυτά, το καταλαβαίνω,πως δεν σας αρκούν σαν επιχειρήματα, για να προτιμήσετε φυσικό δέντρο, αντί για μια απομίμηση δέντρου, φτιαγμένη από κάποια μορφή πλαστικού. Θα σας «ξεδιπλώσω» κάποια χειροπιαστά επιχειρήματα λοιπόν, όπως ξεδιπλώνετε το «έλατο» σας, κάθε Χριστούγεννα, προτού το συναρμολογήσετε…
Τα δέντρα αυτά, έρχονται από καλλιέργεια. Καλλιεργούνται, ώστε κάποια στιγμή να κοπούν, για να μπούνε για έναν μήνα πάνω κάτω, στο σπίτι μας. Δεν πάει δηλαδή ένας υλοτόμος στο δάσος και με δυο τσεκουριές, ρίχνει ένα τυχαίο, γκαντέμικο δέντρο, για τις ανάγκες μας στην πόλη. Όλα τα δέντρα από καλλιέργεια, έχουν πιστοποίηση. Προϊόντα από καλλιέργεια ή εκτροφή,όχι απλά τα χρησιμοποιούμε, αλλά τα καταναλώνουμε καθημερινά, όλοι μας. Η βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία μάλιστα, είναι από τους μεγαλύτερους υπαίτιους της καταστροφής του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής. Εσείς, κρέας τρώτε; Τι θα βγάλετε στο οικογενειακό σας τραπέζι;Χοιρινό, μοσχάρι, γαλοπούλα ή τοφού; Προτείνω λοιπόν, να σκεφτείτε το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σαν να είναι κάποιο λαχανικό, ένα μπρόκολο π.χ.. Σαν ένα είδος προς κατανάλωση. Με μόνη διαφορά, ότι τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, δεν καταλήγουν αχρησιμοποίητα στα σκουπίδια, όπως γίνεται με το 1/3 των τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κανείς δεν δίνει 50-80 ευρώ, για να ξεχάσει το δέντρο του στο ψυγείο και να το πετάξει στο τέλος,χωρίς ίχνος ενοχής, όπως γίνεται με όλα αυτά τα τρόφιμα.
Οι παραγωγοί, για να έχουν κάθε χρόνο δέντρα για να πουλήσουν, όσα κόβουν, τόσα φυτεύουν. Λογικό δεν είναι; Μιας που τα δέντρα, θέλουν κάποια χρόνια για να φτάσουν το επιθυμητό ύψος. Άλλωστε, στο υψόμετρο που μεγαλώνει το έλατο, δεν υπάρχουν πολλές άλλες δυνατότητες καλλιέργειας. Είναι μια έντιμη εργασία, που κρατάει τους ανθρώπους στον τόπο τους, εκτός από αυτόν τον έναν μήνα, που έρχονται στην πόλη, για να τα πουλήσουν. Αγοράζοντας φυσικό δέντρο, συντηρούμε έναν επαγγελματικό κλάδο, που μας προσφέρει και κάτι ακόμα όμως…
…Τα δέντρα αυτά, όσο μεγαλώνουν, κάνουν ότι όλα τα άλλα δέντρα. Ελευθερώνουν οξυγόνο και απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα. Κάτι που δυστυχώς, δεν κάνουν πια τα δέντρα που έχουν καεί στην πολύπαθη Αττική π.χ., όπου οικοπεδοποιήθηκαν εκτάσεις, που μέχρι πρόσφατα, αποτελούσαν μέρος του φυσικού περιβάλλοντος. Μήπως λοιπόν, στο μέρος που ζει ο καθένας μας, υπήρχε κάποτε πολύ περισσότερη φύση, απ’ όση καταστρέφεται, για όλα τα Χριστούγεννα της ζωής μας;
Μήπως οι οικολογικές ευαισθησίες είναι «faux», όταν περιορίζονται στη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και δεν συνάδουν με τον τρόπο που ζούμε; Τους φυσικούς πόρους που καταναλώνουμε, τα υλικά που χρησιμοποιούμε και πετάμε, το πώς βλέπουμε τη σχέση μας με το περιβάλλον και τον πλανήτη που κατοικούμε;
Αν πάντως δεν αντέχετε ούτε στην σκέψη ενός κομμένου έλατου, υπάρχουν και αυτά σε γλάστρα. Τα οποία αναγκαστικά, θα πρέπει να μπούνε στο χώμα κάποια στιγμή. Στην Κηφισιά, το κλίμα τα σηκώνει πάντως. Μοιάζει να αντέχουν. Τρία έχουμε φυτεμένα αυτή τη στιγμή, δυο άλλα, άντεξαν όσο άντεξαν και κάποια στιγμή, έπρεπε να κοπούν. C’est lavie, ακόμα και στα δέντρα.
Είδατε… Δεν κακολόγησα και τόσο τα πλαστικά δέντρα, επιλογές είναι αυτές. Αρκέστηκα να επιχειρηματολογήσω υπέρ των αληθινών. Προσωπικά, προτιμώ ένα δέντρο καλλιεργημένο στην Ελλάδα, από ένα πλαστικό προϊόν, που ταξίδεψε από το Γίγου της Κίνας π.χ. μέχρι τη χώρα μας. Σίγουρα το πρώτο, είναι και η πιο βιώσιμη επιλογή, άσχετο αν δεν το καταλαβαίνει αυτό η κυρία που έκανε το ρεπορτάζ στην ΕΡΤ.
Ούτε ο πρώτος άνθρωπος θα είναι πάντως που δεν το καταλαβαίνει, ούτε ο τελευταίος.
Φυσικό δέντρο λοιπόν, με πιστοποίηση πάντα, χωρίς ενοχές…
