Διαβιώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου σε βορειοευρωπαϊκές χώρες και μετά την πολύχρονη παραμονή μου στην Ισλανδία, το αισθητήριό μου με πείθει να ερμηνεύω την πρόσφατη εντυπωσιακή παρουσία της Ισλανδίας στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα σαν αποτέλεσμα της αίσθησης ότι η Ισλανδία ξαναγεννήθηκε μετά την γενναία απόφαση του λαού της με το δημοψήφισμα που σύστησε ο Ισλανδός της πρόεδρος της Ισλανδικής Δημοκρατίας να μην ενισχυθούν οι καταχρεωμένες Τράπεζες της χώρας που πτώχευσαν ύστερα από την εγκληματική τους χορήγηση δανείων οχτώ φορές περισσότερα από το ΑΕΠ της χώρας. Αποτέλεσμα να αρνηθεί η Ισλανδία να αποζημιώσει τους δανειολήπτες, να κλείσει τις ένοχες τράπεζες και να φυλακίσει τις ηγεσίες τους. Ένα δάνειο στο ΔΝΤ ξεχρεώθηκε και τώρα η ατίθαση Ισλανδία αναγεννημένη διέρχεται με εθνική υπηρηφάνεια μια νέα οικονομική και κοινωνική μεταρσίωση με τη φιλολαϊκή πολιτική που την καθιστά υπερήφανη και κυρίαρχη όταν μάλιστα ανακάλεσε, ακυρώνοντας την αίτηση που είχε καταθέσει στην ΕΕ να γίνει μέλος της.
Βεβαίως δεν τιμωρήθηκε η Ισλανδία από την γερμανοκρατούμενη ΕΕ, γιατί και η Ισλανδία ανήκει στις γερμανόφωνες χώρες και φυσικά δεν είχε την ίδια ταπεινωτική τύχη της ανάδελφης Ελλάδας, που η παρουσία της πάντα ενοχλεί ανθρώπους σε ορισμένες ισχυρές βορειοευρωπαϊκές χώρες που καταχθόνια κάτοικοί της θα σου πουν: «Εσείς οι Έλληνες μας ενοχλείτε που υπάρχετε γιατί αν δεν υπήρχατε τότε όλος εκείνος ο αρχαίος κλασσικός πολιτισμός θα ήταν και κληρονομιά όλου του κόσμου και δικός μας». Αυτό που γράφω είναι τόσο υπερβολικά απίστευτο που σας κάνει να απορείτε, αλλά πιστέψτε με αυτό συνέβη να μου το εκφράσουνε σε διαφορετικούς χρόνους και σε διαφορετικές περιοχές συνάδελφοί μου ξένοι, στους κοινούς μας χώρους εργασίας μας.
Αυτά για τον υπερήφανο ισλανδικό λαό και αυτή τη χώρα υποδοχής μου, στα δύσκολα τυραννικά χρόνια τις προχουντικής και της χουντικής Ελλάδας, όταν εγώ φιλοξενήθηκα στην Ισλανδία, σπούδασα, εργάστηκα και απόκτησα οικογένεια. Τώρα η Ισλανδία που πάντα ψήφιζε υπέρ της Ελλάδας και της Κύπρου σε όλες τις διεθνείς ψηφοφορίες κατάφερε να παρακάμψει την παγίδα που της έστησε η διεθνής μαφία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, σε αντίθεση με την Ελλάδα, αλλά το πανούργο σύστημα του οικονομικού δόγματος της ΝΤΠ θα ξαναχτυπήσει, επιχειρώντας ξανά να την υποτάξει, όπως κάνει πότε με το γάντι και τους ντόπιους επίορκους και πότε με την τρομοκρατία και πολέμους όπως στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική.
Οι σύγχρονες παροχές, επιβολές και καταστολές που δίνουν και ασκούν με το γάντι τα κατεστημένα στις ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες στους λαούς τους, με τη δύναμη της εξουσίας που απορρέει από την πολιτική οικονομική και κοινωνική τους παντοδυναμία, μπορεί να διαφέρουν ποσοτικά από εκείνα που επιτελούνται ποικιλοτρόπως σε αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά τα κύρια ποιοτικά τους χαρακτηριστικά είναι τα ίδια, αφού έχουν την ίδια πηγή παγκόσμιας διακυβέρνησης και κυριαρχίας των λαών τους, όσο αυτό αφορά τον ονομαζόμενο Δυτικό Κόσμο και τον Τρίτο Κόσμο επιρροής τους.
Μια διαφορά χαρακτηριστικών είναι ότι για παράδειγμα ενώ στις ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες, όπου όλες οι εξειδικευμένες κρατικές επιχειρήσεις είναι ιδιωτικοποιημένες, το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό παράγει τεράστια υπεραξία με την αύξηση της παραγωγικότητάς του, αλλά την παραγωγικότητα της εργασίας την ιδιοποιείται η ευημερούσα οικονομική κατηγορία των επενδυτών, οι Τράπεζες και τα εισπρακτικά δημόσια αρπακτικά.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες με τη μάστιγα της ανεργίας και της καταβολής μεροκάματου πείνας στους εργαζόμενους, η νέα τάξη της παγκόσμιας εκμετάλλευσης και τυραννίας φροντίζει με τη συνεργασία των ντόπιων επίορκων πολιτικών να δημιουργούν απειλές χρεοκοπίας, μέτρα λαίλαπας οικονομικού πολέμου και υφαρπαγής της περιουσίας των λαών τους, της παραγωγής και του ορυκτού τους πλούτου. Τους ατίθασους και αδάμαστους λαούς τους γονατίζουν με στρατιωτικές επεμβάσεις, θύματα και εμείς των προσφυγικών ροών από τέτοιες εμπόλεμες χώρες.
ΤΑΣΟΣ ΕΓΓΛΕΖΟΣ | englezos35@hotmail.com
